9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1638
Okunma
_ Sen bir rümeysasın
Söndürme pertevini_
Girme bu harap kapıdan
N’olur dön geri.
Hadi vakit varken
Kaç kurtar kendini
Yanma ve sönme!
Ey göklerden inen
Kanatsız mülteci!
İltica etme taş yüreğime.
İsteme benden inayet.
Burada bahar yok
Her mevsim ayaz…
Her yer karanlık ve kurak.
Söner senin de ışığın.
Üşürsün ateşler içinde
Kanarsın…
Kulak ver. Dinle!
Nasıl inliyor
Alevler içinde çırpınan bülbül.
Işığa, suya muhtaç.
Ölmek istiyor
Lakin ölemiyor
Yanıyor…
Şerbet diye yudumlarken zehr-i hüsranı
İşler yavaş yavaş
Her zerrene hicran.
Bağrın yanar, anlarsın bülbülü
Ölmek istersin lakin sen de ölemezsin…
Çeker seni de zindanına yalnızlık.
Sığmaz yüreğin
Sığındığın kanlı kafese.
Dönüşün de olmaz geriye.
İşte o an başlar
Sonsuz esaret….