SUKEYNA_En az benim kadar fâniyken Durmayınca yüreğimdeki med-cezirler Ateşine koştum pervane misali Ölüme bir kez gülümsedim diye Ferman çıktı Kurban edildim aşka. /Söyle Kör bir aşktan doğan acılarla Yüklü heybenle dolaşırken Kaç hancı durdurdu yolunu /Söyle! Her kitabede sen çıkarken karşıma Hiçbir kitabede yoktu suallerine cevap Bilmiyordum Geçmiş ne vakit silinmiş Gelmiyordu ardın sıra? Hep olmadığın yerdeydin Kahrettin olmadığın zamana Bir vakit öğrendim Suçtu zamana hapsetmek seni Sıyrılırken zamandan /Söyle kaç âh bıraktın Ah Sukeyna Sönmüş bir yıldız kaybolmasaydı gölgende Silinmeseydi ayak izlerin kumlarda Bir kez çıkabilseydim yoluna Senli sorularla dolu ceplerim boşalacaktı. /Söyle neden hep kapalıydı gözlerin/Oysa bir açsan, bir baksan |
/Söyle neden hep kapalıydı gözlerin/
Oysa bir açsan, bir baksan
Gözlerinin şavkı yetecekti
Zifirî karanlığı yırtmaya.
Müheyya olmuş kulaklar
Beklerken senden bir sadâ
/ Söyle neden hep susuyordun?/
Bu siiri iyi ki okudum....
Ve siz öyle güzel yaziyorsunuz ki Radikal dost ....
Sectiklerimde olacak bu siiriniz ....
ibikusun turnalari beynimin bir kösesinde yer edecek ....
sectiklerime aliyorum bu harika siiri can ....
uzaklardan selam olsun .............
sevgimle .............
_ZERRE_ tarafından 4/8/2009 6:16:27 PM zamanında düzenlenmiştir.