'' S ''
Soğuk nefes alnımda s çizen
SBir görünüp bir kaybolan , Menderesler büyüsü yakamoz boyu sarı ... Şu patika düşüyor yamacın omuzlarından , Elma kabuğu gibi sıyrılıp özünden ... ’’ S ’’ Elmadan hatıra yok kırmızıya , Sarı , bronz renkli yelkenliyle kaçak , bilmediği iklimlere ... ılık cinnet ellerimde s çizen , patates tarlalarında çocukluğumun , yaş toprakta solucan ’’ S ’’ bir görünüp bir kaybolan ... SES ’e , ’’ S ’’ kıvraklığında gerçek gerek balçıktan ete kemiğe bürünen , Üzgün hortumlarla konuşuyorum , yarattığı acıdan pişman ’’ S ’’ de yasak SES ’ te , biliyorum Ve bu yüzden ; ne ilk çocukluğumdaki çamurlu ellerimle konuşuyorum artık ne de sarışın ’’ S ’’ ler çiziyorum resim defterime . SARP ÖZDEMİR |
Üzgün hortumlarla konuşuyorum , yarattığı acıdan pişman
Evet, bir dönem gazetelere manşet olmuştu adamın biri. hortumla asayişi "temin" ediyordu güzel yurdumda.
ve hayatımızı adadığımız "s"ler vardı etten kemikten. Tebrik ederim çok güzel bir şiir okudum.