Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
uçurum çocukları...
Sevgi Dündar
1 beğenme · 27 yorum · 2748 okunma
 uçurum çocukları...içimde bir uçurum çocuğu kandıramadığım bütün sular tersine akmakta kendime çıkamadığım yollar ve buluğ çağından kalma bir resim bir sis ki ne ismim belli ne de cismim kentler düşer devrik cümlelerime toplayamam kendimi her bir sokak lambası sanki örgüt militanı yitirmiş kimliğini bu kentin sıska varoşlarında kim çözdü saç örgülerini onları kınalı parmaklar örmedi mi deniz gözlerine gömüldüğümüz şimdi içim dışım ayaz bu şehirde kemer altına bırakılan düşler aklımı zorlar kemeri çözen eller esmer bu gölgeler de kim aç/ sefil bir kıyamet sessizliği dururken gözlerime kimdir bu ellere kefil siz...zulmün peygamberleri lanetleyin doğurganlığımı doğmamış çocuklar düşürüyorum ninnilerim çalındı çalınalı flu bir zaman süt kokan ağızda küfrün en delisi bu ayıp benim değil çağırıyor hala beni çocuk sevdam dileklerim var bir o kadar sübyan daralan bir dünyayım şimdi kendime öfkem kime sevdam kime bilemediğim adım KADIN kimliğimden kime ne uzak bir zaman vişne çürüğüne yatırılmış umutlar kanar ha kanar sessiz karanlık yalnız eli baldıran bulaşığı adamlar yüreklerini nerde bırakmış çocukların alfabesi çalınmış ondan sus inmiş düşlerine ey diller /dinler/tanrılar bu bir çılgınlık size bahşettiğim minyatür bir krallık hükmünü sürün şimdi yıkılıyor insanlık perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde ben hala siyah-beyaz bir resimde üzerimde puantiyeli bir elbise sevgi kaya |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
uçurum çocukları... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Harun Pehlivanoğlu
8 Ağustos 2009 Cumartesi 21:57:48
eski ve silik bir kentim şimdi
siluetime sığınan kadınlar görüyorum
ve bir o kadar aç adamlar
ah !
dudaklarında ölüyor doğmamış çocuklarım
aşk tepeden tırnağa ruhuma sızmışken
Sevgimle
Atilla Güler
7 Ağustos 2009 Cuma 21:27:32
"biz büyüdük
ve kirlendi dünya"
demişti bir şarkıda
kim kirletenler?
her şey gün gibi aşikar
"insanız biz!"
Sevgimle
Toynak
7 Ağustos 2009 Cuma 10:25:01
kentler düşer devrik cümlelerime
toplayamam kendimi
her bir sokak lambası
sanki örgüt militanı
yitirmiş kimliğini
bu kentin sıska varoşlarında
kim çözdü saç örgülerini
onları kınalı parmaklar örmedi mi
deniz gözlerine gömüldüğümüz
*****************
şiiri dün akaşam gördüm ama yazacak dermanım yoktu,es geçip bugüne tehir ettim...
ne iyi etmişim
uçurum çocukları...
sorumlusu sen ben
erkek ve kadın yani...
cemiyeti oluşturan bireyler sorumsuzluğu
ne yaptık onlar için...
mukayese ettiğimizde kendi özümüzle
biz olamazmıydık onların yerinde...olurduk elbet.
alıntı yaptığım bölümde ise can evime bir gölge düştü
taa ilk okul yıllarına gitti bir an...şimdi adını unuttuğum bir kız..başında kelebek gibi bir beyaz kurdela
gözleri nasıl güzel
tavırları ne kadar masum
aşki henüz keşfedememiş temiz yüzlerdik...
bir anne bağlamıştı kurdelasını saçlarını taradıktan sonra
mendilini cebine koymuş öyle yollamıştı köy okuluna...
o annenin gözlerindeki enginlik
o deli yeşil nasıl bir umuttu...
nerde değiştik..nerelerde tükendik? belli değil..
o kız şimdi kadın olmuştur mesela
ne düşmüştür hayatına
işlevi toplumdaki görevi neder bilinmez
belki senin kadar iyi bir şair
belki bir tarlada ırgat
hatta mutlaka anne de olmuştur...
uçurum çocuklarını biraz da biz yetiştirmiyormuyuz sevgili dost...
şimdi
aklım o kelebek kurdelalı sarışın kızda kaldı.içim sızladı...
senin bu iç sızlatan şiirlerin bağımlılık yapıyor sanırım...
saygılar yüreğine Sevgi Kaya...
toplayamam kendimi
her bir sokak lambası
sanki örgüt militanı
yitirmiş kimliğini
bu kentin sıska varoşlarında
kim çözdü saç örgülerini
onları kınalı parmaklar örmedi mi
deniz gözlerine gömüldüğümüz
*****************
şiiri dün akaşam gördüm ama yazacak dermanım yoktu,es geçip bugüne tehir ettim...
ne iyi etmişim
uçurum çocukları...
sorumlusu sen ben
erkek ve kadın yani...
cemiyeti oluşturan bireyler sorumsuzluğu
ne yaptık onlar için...
mukayese ettiğimizde kendi özümüzle
biz olamazmıydık onların yerinde...olurduk elbet.
alıntı yaptığım bölümde ise can evime bir gölge düştü
taa ilk okul yıllarına gitti bir an...şimdi adını unuttuğum bir kız..başında kelebek gibi bir beyaz kurdela
gözleri nasıl güzel
tavırları ne kadar masum
aşki henüz keşfedememiş temiz yüzlerdik...
bir anne bağlamıştı kurdelasını saçlarını taradıktan sonra
mendilini cebine koymuş öyle yollamıştı köy okuluna...
o annenin gözlerindeki enginlik
o deli yeşil nasıl bir umuttu...
nerde değiştik..nerelerde tükendik? belli değil..
o kız şimdi kadın olmuştur mesela
ne düşmüştür hayatına
işlevi toplumdaki görevi neder bilinmez
belki senin kadar iyi bir şair
belki bir tarlada ırgat
hatta mutlaka anne de olmuştur...
uçurum çocuklarını biraz da biz yetiştirmiyormuyuz sevgili dost...
şimdi
aklım o kelebek kurdelalı sarışın kızda kaldı.içim sızladı...
senin bu iç sızlatan şiirlerin bağımlılık yapıyor sanırım...
saygılar yüreğine Sevgi Kaya...
selma dönmez
6 Ağustos 2009 Perşembe 23:45:10
siz...zulmün peygamberleri
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
güzel..özel ..demem o ki bir kelime daha edemem...varolun şair.
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
güzel..özel ..demem o ki bir kelime daha edemem...varolun şair.
Kalimera_
6 Ağustos 2009 Perşembe 22:53:57
her çocuk ve kadın
yeryüzü yaratılalı zulme eşdeğer görülmüş
kim yakıyor isli kandilleri?
yolumuz hep karanlık
gömün beni, en dibe
görmek istemediğim bir manzara yine şiirde...
/ah sevgili kalem, deşilmesi gereken bir yara daha kabuk bağlayamadan kanıyor kanlı ellerde/
/.......çok özel kaleme hayran oldu Kalimera, sevgimle........../
yeryüzü yaratılalı zulme eşdeğer görülmüş
kim yakıyor isli kandilleri?
yolumuz hep karanlık
gömün beni, en dibe
görmek istemediğim bir manzara yine şiirde...
/ah sevgili kalem, deşilmesi gereken bir yara daha kabuk bağlayamadan kanıyor kanlı ellerde/
/.......çok özel kaleme hayran oldu Kalimera, sevgimle........../
x adamus
6 Ağustos 2009 Perşembe 22:40:37
Ah şiir....
Dize dize acı, dize dize hüzün.
....
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
....
Uzak bir zaman
çürüyor umutlar
kanıyor yara sessizce ve derinden,
Karanlık ve yalnızlık sarıyor beterinden...
Ah şaire ne'ttin sen şiire.
İçinden çıkılmıyor, mısra mısra doluyor içime.
Şiir oluyorum.
Sevgi ve selamlarımla.
Dize dize acı, dize dize hüzün.
....
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
....
Uzak bir zaman
çürüyor umutlar
kanıyor yara sessizce ve derinden,
Karanlık ve yalnızlık sarıyor beterinden...
Ah şaire ne'ttin sen şiire.
İçinden çıkılmıyor, mısra mısra doluyor içime.
Şiir oluyorum.
Sevgi ve selamlarımla.
mürsel emre doğan
6 Ağustos 2009 Perşembe 19:15:54
SEVGİ ABLAM ,HER ZAMAN Kİ GİBİ SAYFANIZDAN DOLU DOLU BİR ŞİİR OKUYUP AYRILIYORUM...RABBİM KALEMİNİZİN VE YÜREĞİNİZİN GÜZELLİĞİNİ ZİYADELEŞTİRSİN...
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
İsa inan
6 Ağustos 2009 Perşembe 18:07:13
içimde bir uçurum çocuğu
kandıramadığım
bütün sular tersine akmakta
kendime çıkamadığım yollar
ve buluğ çağından kalma bir resim
bir sis ki
ne ismim belli ne de cismim
kentler düşer devrik cümlelerime
toplayamam kendimi
her bir sokak lambası
sanki örgüt militanı
yitirmiş kimliğini
bu kentin sıska varoşlarında
kim çözdü saç örgülerini
onları kınalı parmaklar örmedi mi
deniz gözlerine gömüldüğümüz
şimdi içim dışım ayaz bu şehirde
kemer altına bırakılan düşler aklımı zorlar
kemeri çözen eller esmer
bu gölgeler de kim
aç/ sefil
bir kıyamet sessizliği dururken gözlerime
kimdir bu ellere kefil
siz...zulmün peygamberleri
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
flu bir zaman
süt kokan ağızda küfrün en delisi
bu ayıp benim değil
çağırıyor hala beni çocuk sevdam
dileklerim var bir o kadar sübyan
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
ey diller /dinler/tanrılar
bu bir çılgınlık
size bahşettiğim minyatür bir krallık
hükmünü sürün şimdi
yıkılıyor insanlık
perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde
ben hala siyah-beyaz bir resimde
üzerimde puantiyeli bir elbise ''
merhabalar güzel dostum bu ne güzellik böyle ya
kıskandım inan ne de güzel imgeler yakalamışsın
şiirin bir kulağından tutup yapıştırmaya kıyamadım
hepsini koydum
o kadar bütünleyici o kadar akıcı bir şiir ki
yüreğine gölgeler düşmesin
o uçurum çocuğu ben olmak isterdim
o güzelim buluğ çağından çıkamayan
hep oralarda ortalıklarda dolaşmak sevgilerin
evlerinizin önündeki sokak lambalarını kırmak isterdim
güzel yüzünü benden başka kimseler görmesin diye
ayazlarda kemer atında gazete kağıtlarında pişirdiğimiz sucuk kokusu kaplardı geceyi
bir adam yanımızdan geçerken ana avrat küfrederdi
sen orada şiirin orta yerinde mola verirdin
bir sigara içimiydi gülüşlerin
sonra ayazlara aldırmaz kaderimize sarılırdık
şimdi ellerim üşüyen bir yaz mevsimi
gözlerim boran
bir türkü tutturuyorum
ne önüm belli ne sonram
sana dokunmaya kıyamazdı suçlarım
saçlarını örerken ateş düşerdi kıyılara
ben seninle o koca şehirde alabora
ben seninle sokaklarda bir başımıza
hasret alıp başını giderdi dudaklarından
gün kızıla kesilirdi
sessizliğe kanardı yaralarımız
tanrılar bizi unutur
hurileriyle sandal sefaları yaparlardı boğazlarda
bir yine bildik şarkılarda
bildik şarapların şişelerine vurulurduk
gece bekçileri sorardı hal hatırımız
birkaç jopla helalleşirdik
yağmurda moraran yerlerimizi sulardık
ayyaşlar işerdi yattığımız yerlere
sidik kokusunu unutur şiirler söylerdik Nazım’dan
sen o uzak kıyılarda yan gelip yatan Vera olurdun kimiz zaman
kimiz zaman Piraye görüş gününden önünden geçen fırtına
ah o şiirler şiirler de olmasa
nasıl büyürdük acılara
daha ne diyeyim ki sana
yine de sen
en güzel düşe sakla kendini
Hasreti isa
**Havin_**
6 Ağustos 2009 Perşembe 18:00:04
İlk okuduktan sonra dedim ki Havin buna da zaman ver yarın daha iyi anlarsın. Sonra baktım bu seferki bahaneden öte olmuyor çünkü susmak zorunda kaldığım hiçbir sebebi vermemiş kalem. Öyle de farklı ki , gerçekte mecburi susuşlar vardır elbet ya burda kolay mı sanırlar saklamak kirli yüzleri? Değil görünüyor işte saklanılamayacak kadar su üstü şimdi hainliklerin sefil kuklaları......
Şiir elinde bir huyum vardır, okuduğum şiir derin bakış gerektiriyorsa hatta bunu yemek gibi su gibi mecburiliğe itiyorsa ilk okuma sonrası uygun şarkı ararım hemen. Bunları hangi zamana sığdırdığımı henüz ben de anlamış değilim bu evraklar fulyasından ama oluyor işte. Burda da öyle yaptım ki şimdi değil. İlk geldiğimde okudum , ikinci geldiğimde kulaklarımda yalnızlık yoktu. Şimdisi ise sayfanın lezzeti azımsanamayacak ölçüde. Bil bilinse ya...
Şiirin konusu çok heyecan verici, çok coşku içerikli ya da çok sevinç çığlıklı diye mi lezzetin tadına varış tabiki de "hayır". Şiir için kalemin yetisini görmek ve bunun dakika ertesi katlanarak ömre ömür katmasını izlemektir sevindiren. Hani bu hakikaten dostane yakınlığımın verdiği bir his. İyi olduğunda bil ki seni sevenler de senin gibi hissedeceklerdir. Kendim için bu şimdiden açık zaten.
"kendime çıkamadığım yollar
...
ne ismim belli ne de cismim"
aradaki dizeleri almadım ki ifade etmek istediğim açık görülsün. Bilmediğimiz bir adrese gidişimizdir burda önümüze serilen. Öyle diyor ve öylesi bir duruş var ki ,adımın dahi geçmediği olmadığı bir yere mecburum. Varım aynı zamanda varlığım en büyük yokluktur oranın cihanına. Bu kullandığım kelimelerin şiirde olmadıkları gibi iki dizede anlam kıvırmayan bir sel var. Neysem oyum diyorlar dizeler. Şaşırtmıyorlar, çünkü yeterince şaşkınlar kendilerine.
" Acıttın..."
Hafıza kaybı durumları olur bazen değil mi? Ya kendini kaybedip deli hallerde dillenmek nasıl? Hafızanın yokluğundan çok daha ağırdır o hal. Ki harflerin ustaca onu göstermeleri de ayrı bir keyif. Nasıl mı?
"her bir sokak lambası
sanki örgüt militanı "
artık kimse kendinde değil. Herkes ve her şey kederimin dilinde can bulur artık evrende. Meleğe şeytan derim şeytana me-lek.
"şimdi içim dışım ayaz bu şehirde
kemer altına bırakılan düşler aklımı zorlar
kemeri çözen eller esmer"
buraya değinmesem olur mu? Çok cesur işleri bana göre değiller. Batsam daha da çıkamam...
Ama diyeyim ki şiirin şah damarı, bel kemiği vasfı var buranın. Maya bir diğer tabiri. Bu kadar cesaret yeter şimdilik..
Noktalamasızlığa alıştığım sayfada üç nokta gördüm. Ama tabi izinde ya da şeklinde değilim. Bir süre önce de aynı ifadeye sahip olması bireken bir şiirdeydim ama ordaki aksaklığı çözememiştim. Ve şimdi anlıyorum anlamın sebeblenmesine yol. Ayna oldu bir anlamda vurucu kalemin duruş hali.
"siz...zulmün peygamberleri"
Ve şunu diyeceğim ki ya da demeliyim ki bir sır çözdüm. Hakikaten adıma mutluyum güzel bir kazanç oldu şimdi için.
Hani hep diyorum ya kuralsızlık yakışıyor size diye. Ama neden yakışıyor? Evet söylediğim sebepler vardı ki hala varlar ama onlar bir yana dursunlar ki başlık eklemenin sırası şimdi.
"adım KADIN
kimliğimden kime ne"
şuna bakalım. Çok üzerinde durduğum ve korktuğum hep de çekindiğim vaziyet. İfadelerim biraz sessiz olsalar ne olur ki az bağırdığım duyulmasa ama yazık ki olamıyor öyle bir şey. Ve burda görüyorum ki yol kuralsızlıktan gidiyor. Şu aldığım iki dize. Seslice okunsun hele ama harflerin karakterlerini çözmeden anlam olmayacağı için alfabeye gözlüksüz bakılmalı ki anlaşılsın söylemeye çalıştığım şey.
"ben hala siyah-beyaz bir resimde
üzerimde puantiyeli bir elbise "
kim ne derse desinlik işte böyle can bulur harflerin kollarında. Kendiliğe usulca ve kendi ayak hatlarıyla dönüş var şiirin burda serilen açıksız kimliğinde.
Üç bölüm yaşatılmış yine bu şiirde. Girişi var usulca usulen konuşarak. Sonra sesin yükselerek konuşulduğu meram durumu ve akbinde tekrar öze dönüş ki fevkalade düzen birliği .
Ve her ne kadar şiirin anlatım gücünü konuşsam da anladığımın çokça acıttığını da belirtmeliyim ki o da şiirin hissetirip hissetirmediği için önem arz ediyor ki "hissettirmişsin"...
Kutlamamak ayıptır adıma ki kutlamak da az olacağı için bil ki çaresizim. Ama anlayacağını bildiğim için bir şe söylemeyeceğim.
Her daim şiirle yaşamak dileğiyle..
Sevgimdesin...
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Şiir elinde bir huyum vardır, okuduğum şiir derin bakış gerektiriyorsa hatta bunu yemek gibi su gibi mecburiliğe itiyorsa ilk okuma sonrası uygun şarkı ararım hemen. Bunları hangi zamana sığdırdığımı henüz ben de anlamış değilim bu evraklar fulyasından ama oluyor işte. Burda da öyle yaptım ki şimdi değil. İlk geldiğimde okudum , ikinci geldiğimde kulaklarımda yalnızlık yoktu. Şimdisi ise sayfanın lezzeti azımsanamayacak ölçüde. Bil bilinse ya...
Şiirin konusu çok heyecan verici, çok coşku içerikli ya da çok sevinç çığlıklı diye mi lezzetin tadına varış tabiki de "hayır". Şiir için kalemin yetisini görmek ve bunun dakika ertesi katlanarak ömre ömür katmasını izlemektir sevindiren. Hani bu hakikaten dostane yakınlığımın verdiği bir his. İyi olduğunda bil ki seni sevenler de senin gibi hissedeceklerdir. Kendim için bu şimdiden açık zaten.
"kendime çıkamadığım yollar
...
ne ismim belli ne de cismim"
aradaki dizeleri almadım ki ifade etmek istediğim açık görülsün. Bilmediğimiz bir adrese gidişimizdir burda önümüze serilen. Öyle diyor ve öylesi bir duruş var ki ,adımın dahi geçmediği olmadığı bir yere mecburum. Varım aynı zamanda varlığım en büyük yokluktur oranın cihanına. Bu kullandığım kelimelerin şiirde olmadıkları gibi iki dizede anlam kıvırmayan bir sel var. Neysem oyum diyorlar dizeler. Şaşırtmıyorlar, çünkü yeterince şaşkınlar kendilerine.
" Acıttın..."
Hafıza kaybı durumları olur bazen değil mi? Ya kendini kaybedip deli hallerde dillenmek nasıl? Hafızanın yokluğundan çok daha ağırdır o hal. Ki harflerin ustaca onu göstermeleri de ayrı bir keyif. Nasıl mı?
"her bir sokak lambası
sanki örgüt militanı "
artık kimse kendinde değil. Herkes ve her şey kederimin dilinde can bulur artık evrende. Meleğe şeytan derim şeytana me-lek.
"şimdi içim dışım ayaz bu şehirde
kemer altına bırakılan düşler aklımı zorlar
kemeri çözen eller esmer"
buraya değinmesem olur mu? Çok cesur işleri bana göre değiller. Batsam daha da çıkamam...
Ama diyeyim ki şiirin şah damarı, bel kemiği vasfı var buranın. Maya bir diğer tabiri. Bu kadar cesaret yeter şimdilik..
Noktalamasızlığa alıştığım sayfada üç nokta gördüm. Ama tabi izinde ya da şeklinde değilim. Bir süre önce de aynı ifadeye sahip olması bireken bir şiirdeydim ama ordaki aksaklığı çözememiştim. Ve şimdi anlıyorum anlamın sebeblenmesine yol. Ayna oldu bir anlamda vurucu kalemin duruş hali.
"siz...zulmün peygamberleri"
Ve şunu diyeceğim ki ya da demeliyim ki bir sır çözdüm. Hakikaten adıma mutluyum güzel bir kazanç oldu şimdi için.
Hani hep diyorum ya kuralsızlık yakışıyor size diye. Ama neden yakışıyor? Evet söylediğim sebepler vardı ki hala varlar ama onlar bir yana dursunlar ki başlık eklemenin sırası şimdi.
"adım KADIN
kimliğimden kime ne"
şuna bakalım. Çok üzerinde durduğum ve korktuğum hep de çekindiğim vaziyet. İfadelerim biraz sessiz olsalar ne olur ki az bağırdığım duyulmasa ama yazık ki olamıyor öyle bir şey. Ve burda görüyorum ki yol kuralsızlıktan gidiyor. Şu aldığım iki dize. Seslice okunsun hele ama harflerin karakterlerini çözmeden anlam olmayacağı için alfabeye gözlüksüz bakılmalı ki anlaşılsın söylemeye çalıştığım şey.
"ben hala siyah-beyaz bir resimde
üzerimde puantiyeli bir elbise "
kim ne derse desinlik işte böyle can bulur harflerin kollarında. Kendiliğe usulca ve kendi ayak hatlarıyla dönüş var şiirin burda serilen açıksız kimliğinde.
Üç bölüm yaşatılmış yine bu şiirde. Girişi var usulca usulen konuşarak. Sonra sesin yükselerek konuşulduğu meram durumu ve akbinde tekrar öze dönüş ki fevkalade düzen birliği .
Ve her ne kadar şiirin anlatım gücünü konuşsam da anladığımın çokça acıttığını da belirtmeliyim ki o da şiirin hissetirip hissetirmediği için önem arz ediyor ki "hissettirmişsin"...
Kutlamamak ayıptır adıma ki kutlamak da az olacağı için bil ki çaresizim. Ama anlayacağını bildiğim için bir şe söylemeyeceğim.
Her daim şiirle yaşamak dileğiyle..
Sevgimdesin...
**Havin_**
8 Ağustos 2009 Cumartesi 16:50:34
Evvelden tedbiri alınabilinse keşke kadın olmanın. Defalarca keşke erkek olsaydım diye bağırıp ağladığımı bilirim. Sevgi, neler yaşanıyor ki cana tak demek de işin burasın boş zırıltı oluyor. Kendimden de utanıyorum adımdan da ruhumdan da aklımdan da... Kısacası "o" insansa ben hayvan olaydım diyorum. Bir karınca olaydım , bir kelebek olaydım varsın ömrüm bir günlük olsun ama hakla olaydım. Ki şiirde kullandığın "KADIN" ifadesine değdiğimde sıçramıştım. Ama tesellim de var biliyor musun? Yaradan ne yarattığını iyi biliyordur bırakalımda vebalimizi ödeyecek olanlar düşünsün. Hiç şikayetçi de olmayalım cenneti var eden cehennemi kime tapuladığını da çok iyi biliyordur ki onlara da çok yakışır kırmızı ortasında inlemek....
Şiire gelince,
şiirdi işte. Desem de kalbim konuş diyor. Çünkü hepsi gibi değildi. Duygusundan aldığımı mümkün olduğumca az aktarmaya çalışıyorum yorumda ama şimdi verdiğin cevap bile bütün samimiyetimle söylüyorum ki gözlerimin dolumuna sebep oldu.
Dünya böyle işte. Gerçeğin uyanacağı güne kadar yapacak bir şey yok...
Sevgimdesin her daim ve yüreğine azami değer veriyorum. Hissedemesem bir an, içim acıyor bilesin...
Kaleminin kuvveti daim olsun gelincik...
Şiire gelince,
şiirdi işte. Desem de kalbim konuş diyor. Çünkü hepsi gibi değildi. Duygusundan aldığımı mümkün olduğumca az aktarmaya çalışıyorum yorumda ama şimdi verdiğin cevap bile bütün samimiyetimle söylüyorum ki gözlerimin dolumuna sebep oldu.
Dünya böyle işte. Gerçeğin uyanacağı güne kadar yapacak bir şey yok...
Sevgimdesin her daim ve yüreğine azami değer veriyorum. Hissedemesem bir an, içim acıyor bilesin...
Kaleminin kuvveti daim olsun gelincik...
Sevgi Dündarsaklamaktan içimiz sıkmaktan yumruklarımız yanıyor Havin...biz sustukça bu ayıbın üstünden geçiyorlar hiç utanmadan, sıkılmadan..ağızlarında hiç toplayamadıkları salyalarıyla...konuşasım, konuşurken deliresim ve deli deli bağırasım geliyor..her gün bu hikayelerden kaç tanesine şahit olduğumuzu ve bir okadar katlısınıda duyduğumuzu düşünürsek....onlara yıka gitsin el kiri...kadının alnına yapışan koca bir namlu deliği oluyor...arı yok artık..asıl arsızlık susmak gibi duruyor..işte o tanımsız kimlikleri görünce insan kendini unutuyor..kendi kimliğinden utanıyor..bir kenara koysam bukimliği, hiç taşımasam diyorsun...biliyorsun ki az ötede bir hayat boğuluyor..güşüyor ayakaltına nice izlerden geçerek....utanma kalk ayağa diyesin geliyor..sir el seni tutuyor..hani o içimizdeki bastıtılmış öğretiler yok mu lanet olası..aaa denmeyeceğini bilsem şuracıkta daha bir deli haykıracağım yaaa.neyse..:))
senki şiire yüreğiyle düşen ...yazdıklarımı anlamama gibi bir şans sana tanımıyorum ki zaten...:)) anlayan ve ucundan tutan üç beş yürek yeter diyoruz yola çıkarken...ve sen ki o yüreklerden oldun her zaman...
KADIN olabilmenin erdemini neden öğretmediler bize havin...neden hep çok şeyler yasak, çok şeyler ayıp oldu..ismimizi anarken bile korkar olduk kimliğimizden..oysa bizi utandıran beyinleri doğuranız, yaşatanız en hasından...haaa.de ki feministlik mi..asla...aslolan cinsiyetçilik değil ama...yinede...KADINIM...anılırken adım desturla anılmalı..ben arım..nausum öğretilenin en başında....
ssan olan sevgimle geldim yüreğine.....öptüm yüreğinden..
kalasın şiirle...en kadın sesinle...
senki şiire yüreğiyle düşen ...yazdıklarımı anlamama gibi bir şans sana tanımıyorum ki zaten...:)) anlayan ve ucundan tutan üç beş yürek yeter diyoruz yola çıkarken...ve sen ki o yüreklerden oldun her zaman...
KADIN olabilmenin erdemini neden öğretmediler bize havin...neden hep çok şeyler yasak, çok şeyler ayıp oldu..ismimizi anarken bile korkar olduk kimliğimizden..oysa bizi utandıran beyinleri doğuranız, yaşatanız en hasından...haaa.de ki feministlik mi..asla...aslolan cinsiyetçilik değil ama...yinede...KADINIM...anılırken adım desturla anılmalı..ben arım..nausum öğretilenin en başında....
ssan olan sevgimle geldim yüreğine.....öptüm yüreğinden..
kalasın şiirle...en kadın sesinle...
_ZERRE_
6 Ağustos 2009 Perşembe 17:59:03
öyle bir dikilis ki bu...dag gibi.....
saireninsesi yankilaniyor....
ey diller /dinler/tanrılar
bu bir çılgınlık
size bahşettiğim minyatür bir krallık
hükmünü sürün şimdi
yıkılıyor insanlık
perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde
cok yasa Sevgi can...
bir demet ucurum cicegi biraktim siirine.....
sevgimle.....
Toprağımsın
6 Ağustos 2009 Perşembe 17:16:47
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
Sevgi: Şiir bütün ve bütünü ile etkili bir anlatım var ama bu kısmı beni daha çok etkiledi. Hayvansever arkadaşlarım beni topa tutmasınlar her seferinde köpek barınma yerleri yapıldımı diye soran zihniyet birazda Çocuk sığınma evlerinin yeterli mi yeterli değil mi diye sorsa veya gereğini yapsa daha güzel olacak ama kim dinler beni ben yazdığımla kalırım. Yıkılan Demirköprü gibi..
duyan yok mu duyan yok mu
hiç yanımda duran yok mu
yıkıldım düştüm sulara
bu halimi gören yok mu....Beş yıl önce yıkılan köprü için yazmıştım...Köprü misali o kadar örnek var ki anlatamam.
Saygı ve selam ile.
bluecould
6 Ağustos 2009 Perşembe 17:05:15
adım kadın soyadım utanırım
adım kadın soyadım unuttum
adım kadın soyadım çok
adım uzun saçlı soyadım kel
kadınım kısrağım eli maşalı yada baldırı jatyerli yada tarlada domates toplarım ama anayım ve çocuklarımı sütümle doyurup büyütenim ve tüm mesleklerdeki bireyleri ben doğururum...varmayın üstüme bir okadarda megolamanım...:)
nacizane bugün çok güzel şiirler okuyorum zaten içimde şehirler ağlıyor, çenem düştü affola...saygı ve sevgimle, maviler yüreğinize her daim...
adım kadın soyadım unuttum
adım kadın soyadım çok
adım uzun saçlı soyadım kel
kadınım kısrağım eli maşalı yada baldırı jatyerli yada tarlada domates toplarım ama anayım ve çocuklarımı sütümle doyurup büyütenim ve tüm mesleklerdeki bireyleri ben doğururum...varmayın üstüme bir okadarda megolamanım...:)
nacizane bugün çok güzel şiirler okuyorum zaten içimde şehirler ağlıyor, çenem düştü affola...saygı ve sevgimle, maviler yüreğinize her daim...
asyadeniz
6 Ağustos 2009 Perşembe 16:53:54
bir çocuk gördüm yarım ayakkabaı ile koşan
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm soğukta elleri koltukaltlarında
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm elleri nasırlı
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm elleri kelepçeli daha boğazından geçmemiş baklava
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm ağlıyor kamera karşısında utanmış
bir çocuk düşürdüm rahmimden
.
.
.
bir çocuk düşürdüm rahmimden bir başka dünyaya
doğmamış çocukların annesiyim benbaşka bir dünyada.
bu dünyada anneliğimden utandım.
saygılar mükemmeldi tek kelime ile.
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm soğukta elleri koltukaltlarında
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm elleri nasırlı
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm elleri kelepçeli daha boğazından geçmemiş baklava
bir çocuk düşürdüm rahmimden
bir çocuk gördüm ağlıyor kamera karşısında utanmış
bir çocuk düşürdüm rahmimden
.
.
.
bir çocuk düşürdüm rahmimden bir başka dünyaya
doğmamış çocukların annesiyim benbaşka bir dünyada.
bu dünyada anneliğimden utandım.
saygılar mükemmeldi tek kelime ile.
Çığıl
6 Ağustos 2009 Perşembe 16:51:22
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
kime bu aşk bu öfke ve özlem?
Düşündürdün yine...
Çok sevgimle teşekkürler harika paylaşımın için.
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
kime bu aşk bu öfke ve özlem?
Düşündürdün yine...
Çok sevgimle teşekkürler harika paylaşımın için.
ayhan ACAR
6 Ağustos 2009 Perşembe 15:54:22
her zamanki gibi mükemmel şiir okudum sevgi hm,
saygılarımla
saygılarımla
de_soulmatex
6 Ağustos 2009 Perşembe 15:30:00
"vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız"
.................
Umutlar da kanar
vişne çürüğü,
Dokunur yüreğime
Okunur tenimden
Hangi ikindi vakti, hangi uzak şehrin
teneşirinde
Ne çok korkuyorum, ne çok
Düşemeyecek diye gölgen
Son gidişime....
Şiirlerin güzel yüreği,
Şiir okumaya doyamadığım sayfadayım yine,
kaç kez uğrayacağım yeniden okumak için.....
Teşekkür ederim şiir.
Öptüm yüreğinden şairim kocaman seevgimle/
de_soulmate tarafından 8/6/2009 3:30:17 PM zamanında düzenlenmiştir.
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız"
.................
Umutlar da kanar
vişne çürüğü,
Dokunur yüreğime
Okunur tenimden
Hangi ikindi vakti, hangi uzak şehrin
teneşirinde
Ne çok korkuyorum, ne çok
Düşemeyecek diye gölgen
Son gidişime....
Şiirlerin güzel yüreği,
Şiir okumaya doyamadığım sayfadayım yine,
kaç kez uğrayacağım yeniden okumak için.....
Teşekkür ederim şiir.
Öptüm yüreğinden şairim kocaman seevgimle/
de_soulmate tarafından 8/6/2009 3:30:17 PM zamanında düzenlenmiştir.
çiğdem çelik
6 Ağustos 2009 Perşembe 15:27:00
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
ey diller /dinler/tanrılar
bu bir çılgınlık
size bahşettiğim minyatür bir krallık
hükmünü sürün şimdi
yıkılıyor insanlık
perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde
harika bir şiirdi kutluyorum...
kazım Doğan
6 Ağustos 2009 Perşembe 15:17:38
siz...zulmün peygamberleri
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
flu bir zaman
süt kokan ağızda küfrün en delisi
bu ayıp benim değil
çağırıyor hala beni çocuk sevdam
dileklerim var bir o kadar sübyan
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
Sessiz kalan karanlıkları yırtan bir aydınlık yürek ve yine Sevgi üstademe yakışan etkileyici dizeler okumanın hazzını aldım...Güzel kaleminizi ve yüreğinizi alkışlıyor ve selamlıyorum saygılar şairem...
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
flu bir zaman
süt kokan ağızda küfrün en delisi
bu ayıp benim değil
çağırıyor hala beni çocuk sevdam
dileklerim var bir o kadar sübyan
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
Sessiz kalan karanlıkları yırtan bir aydınlık yürek ve yine Sevgi üstademe yakışan etkileyici dizeler okumanın hazzını aldım...Güzel kaleminizi ve yüreğinizi alkışlıyor ve selamlıyorum saygılar şairem...
fatihalbayrak
6 Ağustos 2009 Perşembe 14:51:14
mükemmmel bir şşirdi..
ustaca yazılmş imgeler,benzetmler ve yoğunluk cok iyi..
kutlarım..
saygılarımla..
f.a
ustaca yazılmş imgeler,benzetmler ve yoğunluk cok iyi..
kutlarım..
saygılarımla..
f.a
meselci
6 Ağustos 2009 Perşembe 14:44:59
siz...zulmün peygamberleri
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
flu bir zaman
süt kokan ağızda küfrün en delisi
bu ayıp benim değil
çağırıyor hala beni çocuk sevdam
dileklerim var bir o kadar sübyan
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
ey diller /dinler/tanrılar
bu bir çılgınlık
size bahşettiğim minyatür bir krallık
hükmünü sürün şimdi
yıkılıyor insanlık
perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde
ben hala siyah-beyaz bir resimde
üzerimde puantiyeli bir elbise
şiir okumak istediğimde
şiirle bütünleşmiş resim görmek istediğimde.
tek adresim
sensin diyebilirim
sevgili sevgi.
çok
çok
çok
beğenimle.
sonsuz saygımla.
lanetleyin doğurganlığımı
doğmamış çocuklar düşürüyorum
ninnilerim çalındı çalınalı
flu bir zaman
süt kokan ağızda küfrün en delisi
bu ayıp benim değil
çağırıyor hala beni çocuk sevdam
dileklerim var bir o kadar sübyan
daralan bir dünyayım şimdi kendime
öfkem kime
sevdam kime bilemediğim
adım KADIN
kimliğimden kime ne
uzak bir zaman
vişne çürüğüne yatırılmış umutlar
kanar ha kanar
sessiz
karanlık
yalnız
eli baldıran bulaşığı adamlar
yüreklerini nerde bırakmış
çocukların alfabesi çalınmış
ondan sus inmiş düşlerine
ey diller /dinler/tanrılar
bu bir çılgınlık
size bahşettiğim minyatür bir krallık
hükmünü sürün şimdi
yıkılıyor insanlık
perdelerin yırtıldığı o uzak ülkelerde
ben hala siyah-beyaz bir resimde
üzerimde puantiyeli bir elbise
şiir okumak istediğimde
şiirle bütünleşmiş resim görmek istediğimde.
tek adresim
sensin diyebilirim
sevgili sevgi.
çok
çok
çok
beğenimle.
sonsuz saygımla.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 6.8.2009 14:41:24
Okunma Sayısı
: 2748
Yorum
: 27 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
kendime çıkamadığım yollar
oyy oyy kadın
sakın susmasın düşler
bu mükemmel betimlemeler
çalınmasın ninniler
kanamasın umutlar
ben kanarım sonra şiir ben
yanarım sana şiir oyy oyyy
sevgimdesin.................................... dellettin beni yineee
selamlar/saygılar