Yasak Bir Aşkın Sularında Ay Karanlık
Tılsım koylarında günahkâr kadın
İçli dalgalar vuruyor yalnız sahile Bir martı şafağın nefesini kokluyor Kırık bir dal yüzüyor unutuluşa. Yanılsamalı düşler kuruyor adam Yanık bir yüreğin bordasında gün Şarkılardan tahterevalli yapmış Sallanıyor hüzünle ah unutuluşa. Bir resim saklıyor avucunda çocuk Asi bir veda sobelenmesi dilinde Yağlı yüzleşmeler koymuş cebine Sorar kendine, resimdeki gülüş kime? Üşüyor sevda, soğuk bir mevsim dilde Dudakta uçuk, sır vermez oldu sevgiye Haylaz bekleyişlerin kurudu fidanları Döküldü aşk, bilinmeyen menzillere. Çığlık germiş teli, ağda çaresiz balık Yasak bir aşkın sularında ay karanlık Yangın önce kendi duvarını örermiş Yıkıldı tabular, seyran olmadı samanlık. Selahattin Yetgin |