And olsun ki matemin yüreğime düşse de
Kalbime aksan bile seni unutacağım
Bu ayrılık kararım sana göre düşse de
Özlemle yaksan bile seni unutacağım


Muhabbet yükselirken bizden arşı âlâya
Düşürdün yüreğimi bin bir türlü belâya
Umuda sarılarak tövbe etsen Mevlâ’ya
Günahsız çıksan bile seni unutacağım


Hüzün arenasında yüreğim ah çekerken
Anlamadın hayırsız, şevkle sevgi ekerken
Senin o zâlim gönlün daldan dala sekerken
Boynumu büksen bile seni unutacağım


Hicranınla közlense yüreğimdeki yangın
Sarhoş olsam firaktan özlemle düşsem baygın
Göreceksin vefâsız bu gün olmazsa yarın
Kalbimi söksen bile seni unutacağım


Gitmese gözlerimden o nurani cemâlin
Ufkumu aydınlatsa ışıltılı hilâlin
Gecemde düşün olsa, gündüzümde hayâlin
Acılar eksen bile seni unutacağım


Gömeceğim mâziye can yakan hâtırânı
Elbet söndüreceğim yaktığın aşk çıranı
Ve yırtıp atacağım kavuşma muhtıranı
İçime çöksen bile seni unutacağım


Yıllar yılı seninle döndü şu hayat çarkım
Sevdamızla birlikte yıkıldı evim barkım
Ayrılık acısıyla çalsa da içli şarkım
Dünyâmı yıksan bile seni unutacağım


İstemiyorum artık yalancı nazârını
Ve umursamıyorum fermansa inzârını
Alıp da gidiyorum şu gönül mîmârını
Ardımdan baksan bile seni unutacağım
Göz yaşı döksen bile sözümü tutacağım



15.08.2008
Menderes OYANIK