İsr'aElif/lam/mim/ra Gönül düş/tü hara Yağmur toprağa Çise yaprağa Düş/tü aşk’a,güneşi rahmetin Yedi cihan,güneşe düş/tü Alçaldı gökler Yükseldikçe yer Kamer suya düş/tü Düş/tü arz’dan melekler Elinde Nur’dan fener Gözünde söndü kamer Şahit oldu,gök ve yer Yükseldi Arş’a peygamber Titredi ruh,titredi ağaç Aynaya ,suret düştü Bir gece vakti miraç Peygamber,Rabbiyle buluştu Buluştu insanlık,gök ve yer Ay ve güneş buluştu Su ve toprak Nur ile karanlık buluştu |