ki biz
aslında yalnızlığımızın esiriyiz
ve kale de
kendi kalbimiz

Sevgimle

Yalnızlığıma; biz, yani seninle ikimiz, ağlamak zorunda olanların kalçalarını ayaklarıyla örttüğü bir sokaktan geçiyoruz. Bütün bir kaldırımlar toz yutmuş, son gül'ü derene kimsenin tanıklık etmediği bir sokaktan aşağıya doğru salınıyoruz bulutlar sallanıyor ardımız sıra her yer küf, her yer nem. Bu yokuş aşağı hiç yağmur akmıyor nedense rezeda. Bu kadar bulut sallanıyor ardımızdan, baksana yine de yağmur vurmuyor kavrulan pencerelere, düşünsene rezeda.

Kaldırım lambaları mı ışıldamayı unutmuş, yoksa bizim karanlığımız mı geçen oradan rezeda.

Duvarlar eskiz,ağaçlara hüzün giydirilmiş. Hiçbir çatının su oluğu yok sokakta ki zaten yağmur da yok biliyorsun rezeda; reklam panoları asmıyor fiyakalı zenginler bu sokağa.

Denizin kokusu en son nerden esmiş, kim avuçlamış bir demet kasımpatını. rivayet odur ki birkaç yüzyıl önce esmer bir kız görmüş güneşi, bütün çocuklar bu yüzden mi pabuç yerine yara giyiniyorlar ayaklarına,
yoksa yalnızlığımız mı geçiyor oradan rezeda.

Sarmaşıklar mı kırgın, yoksa biz mi soluklanıyoruz gecekondu bahçelerinde.
Bu duvarlar el ilanlarını da kaldırmıyor, yalnızca korkanlar ve küflü bulgur satan yek bakkalın çırağına
serbest bu sokakta koşmak rezeda, bu yüzden adımlarıma iyi bak rezeda, gözlerime iyi bak; gözlerim yürüyüşümdür benim rezeda.


Rivayet odur ki her konuşan pişman ölüyormuş bu sokakta bu yüzden bildiğin bütün mezarlıklar hep uzak buradaki başlangıçlara.
Kan mı yıkıyor gülleri, yoksa biz mi yıkı'yoruz geçtiğimiz her yeri rezeda.



Yalnızlığım benim çoğul kelimelerim.


Buralar dar bize, oralar gibi rezeda.



Kalk gidelim.


Kalk gidelim.

bilinmezliklere bir kaçış. koşmak zorundayız. yakalanmamalıyız. tut elimden ve uzaklara gidelim, hadi hiç durma. tan ağarmakta. bak duyuyor musun, bu ölümün sesi bu “ o “ nun habercisi. biraz daha dayan hadi, gidelim, gitmeliyiz. bir nehir var orada, iki toprak parçası ve gizli bir kent aradığımız, biliyorsun değil mi. ayaklarım tuzaklarda, uçmak istiyorum bir serçe kanadı bulmalıyız, o harabe şatoda. hayır, kaybolmak istemiyorum, dudağımda dua, evet o burada, biliyorum. ruhum daralıyor, dar geçitler var önümüzde, yaslan göğsüme usulca, hiç kımıldama. gece olmak üzere, hiçbir ölümsüz güç kalmamalı önümüzde, ağlama. ne olur ağlama. geçmişi bırak ve gül Rezeda.










dellysedat tarafından 7/12/2009 3:06:18 PM zamanında düzenlenmiştir.

sancılarla biten ilkinden sonra, sancılarla başlayan ikinci şiir rezeda ya yazılan.İlki biraz daha hüzünlü bu biilkinden biraz daha acılı. Ki çiçekle özdeşleştirilmiş sevgili. Çok güzel.
''Unut beni rezeda bu şiir geceye yazıldı''
Yani sana rezeda, ben gece değilsem o sensin anlasana.
Ya da ağlasana rezeda.
Beni ağlattığın kadar.

Saygılarımla.

şirindeki duygularından önce seslendiğin yada dertleştiğin konuştuğun Rezada'yı merak ettim,baktım ama bi çiçek ismi olduğundan ötesine ulaşamadım,hani diyorum onun anlamını keşfetsem seni daha iyi anlayabilirdim,Rezeda daki gizemi derinliği çözmem gerek,şiirindeki her satır basbas bağırıyor çığlıklarını duyuyorum ama dedim o çığlıklara eşlik etmem için Rezeda lazım bana da.( kusura bakma emi belki anlattığın kadarı ile anlayamadığım için seni)