Ey gönül köşküm, kederler yığma, kalp rahmet bulur
Çağlayan derdinle yaşlar yığma, can himmet bulur

Sızlanıp hiç durma kor mecliste, neyler yok diye
İnleyen kor dillerin, nehrinde nur hasret bulur

Nur şafaklar yükle sen, bekletme nurdan nurları
Gün gelir hep gözlerin, mehtaplı bir gurbet bulur

Sen kuşan gönlüm bugün, meşkin segâhlar güllesin
Bir bakarsın közlenirsin, dillerin ziynet bulur

Harmanın sığlıkla yangın olmasın, kar bülbülü
Bâdeler titrer hemen, sakinle cân ülfet bulur

İşlenir hep bağların, söz sultanın çağlar hemen
Hep yanarsan, hislerin, şehrinde bin izzet bulur

Kandilin titrer durur, köşk sözlenir sultana
Mâh döner, bir incelir, harmanda dil şerbet bulur

Ey gönül dertlenme, mahzun değilsin sen bugün
Bir yıkarsan derdi hep sen, yolların cennet bulur

Nur zikirler topla sen hiç durmadan, titret dudak
Ey gönül gam çekme hiç sen, ellerin hâcet bulur

Ey közüm Pervâne, cân titret, sesim yansın yine
Derde hiç yaslanma gönlüm, günlerin servet bulur

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )