Okumaya başlamadan şiirin adında yoruluyorum..Şair en mazluma en büyük sorusunu yükleyerek hayatın başlıyor söze...Ezher'in şiirlerini kritize etmek benim için teknik bir yargılama değildir hiçbir zaman.Onun yazdıklarında kocaman ama sahici bir masalın ve fotografik bir imge dünyasının büyüsüne kapılırım.

sisli bir fotoğrafsın
mavisi olmayan
her baktığımda biraz daha
yaşlandığım…

Yine o deli zaman oyuncusu..çaresizlikten çevirip zamanın yapraklarını bir gül kurusu gibi sakladığı iç dünyasına ait fotoğrafları koyuyor önümüze..hiç olmayan ve olmayacak gibi duran mavi bir masalın önünde yaşlanıyor aslında ..şair şiire başlarken daha bu hikayenin zamandan münezzeh olduğunu baştan söylüyor..her hangi bir zaman herhangi bir yer değil diyor..”sen” dediği belki de hayattan çıkardığında kendisini elde kalan bakiye..

gurbetinde,
allı morlu çocukluğumun üstune
kapanır bal mumu hayat
Yırtık geceden dökülür
Sırma saçlı kızların ağıtları

Şair balmumundan bir hayattan bahsediyor..gözeneksiz ve başkaları tarafından şekillendirilmiş diyor sanırım balmumu imgesini kullanarak..nefes aldırmayan..ve eriyen aşkın ateşi karşısında..bir balmumunda ne çok şey saklı Ezher..geceyi yırtan ne ki..yalnızca ağıtlarımı sırma saçlıların..yoksa ağıtın sözlerinde mi gizli büyük sır..Belki de ağıt bu şiir..kimbilir yüzyıl sonra okuyabilir bu şiiri sırma saçlı bir kız çocuğu..

Silik bir coğrafyada
Kırık bir zamanı avutur
Başı dumanlı ömrüm.

Manzarasız evlerde haritasız büyüyen çocukların büyüyünce sisli fotoğrafları olurmuş..mavisi olmayan..ilk dörtlüğün mekanı burada çiziliyor..aslında mekansızlığı..zamansızlığı..gerisi sadece bir efkar…

sürgün sabahların
vuslatsız kuşları
Dolanır kanayan saçlarıma
Uçurumlara ezberdir adım

Uçurum korkunçluktur..ürperten bir derinlik..aynı zamanda güzeldir de..manzara olarak..neresinden bakarsan orada uçurum imgesinin anlattığı başka bir şeyle karşılaşabiliriz.adını uçurumlara ezberletiyor şair..korkunç ve güzel olanı..saçlarım bile acıyor demişti bir çocuk annesine..saçlar neden acır..hatta neden kanar..okşanmamaktan mı?başka bir şiirini hatırlıyorum burada Ezher’in ..

“Biz seninle
eski bir cami avlusunun
sahipsiz iki güverciniydik
ezan sesiyle başlardı
güne öksüz uyanmalarımız
dualarımız ağladığında
anladık...
annemiz değildi
her başımızı okşayan”

şimdi saçları k/anıyor şairin..sanki aynı şiir devam ediyor..vuslatsız..vuslatı olmayan bir acıdan kuşlar havalanıyor şairin kendine sürgün coğrafyasına..mükemmel betimlemeler..diğer şiirdeki güvercinler bu şiirde de uçmaya devam ediyor..inadına hayatın ve çaresizliklerin..


Sağır günün gölgesinde
Yenik sensiz kahramanlarım
paslı düşlerimin elini bırakır
eskimiş sevinçlerim…

özümdeki kor
buzdan ayak izlerine sığınır
okyanuslar taşar, martılar boğulur…

bu bir itiraf mı ? ..sağırlığı karşısında yenilmeye mahkum bir kahramanın ellerinden tutunarak mı çıkıyordun yokuşunu..gerçekleşmeyen düşler zamanla paslanır mı? sevinçler eskir mi?sonrası bir hengame..kesik görüntüler..Belki havin’in de kafasını karıştıran bir birinden ilgisiz gibi duran ama yaşayanın anlayacağı kesik sesler..buzdan ayak izlerine sığına içsel kor..ateşin bir sonraki hali ..,taşan okyanuslar,boğulan martılar..bunu inadına yapıyor bence Ezher..vs. vs.

ölü mevsimin
son çiçek kurusunu avuçlar ellerim
kokuna bulanır yeryüzü.
Şehirler eskitir gülüşümü.
bir martı kanadı yırtar
hüzün artığı yüreğimi.

Yürekten arta kalan mı hüzündür..hüzünden artakalan mı yürek..bunu anlamak için bir avuç çiçek ölüsünü hayat dolu ellerle avuçlamak gerekiyor herhalde..Gülüşünü antikacılarda arıyor şairler..martıların kanatları neşter gibidir..ama kimse dikkatli bakmadı bu güne kadar..


Eşit mesafede ölüm ve gözlerin
Mahşer kalabalığında
Serçe parmağına bağladım ömrümü
Yokluğunda sırattayım unutma diye…

Aslında ben olsam yalnızca finali başka şiir yapardım..söyler ve bırakırdım …hayatın ortasına pat diye..pimi çekilmiş bir bomba gibi..

Şimdi kim inanır
Zaten yoklardan
Bir var
Çıkar mı Ezher

Yine de inanmalı diyorsun
Serçeler uyandı bak vakit seher
Bakarsın inanacak bir çocuk da çıkar
Belki adı onun da Ezher
Der ki;

Vardan da öte bir “var” var
Her yoktan “bir” var çıkar


selam saygı ve muhabbetlerimle..

şahan çoker tarafından 7/3/2009 2:46:09 PM zamanında düzenlenmiştir.

şahan çoker tarafından 7/3/2009 2:52:39 PM zamanında düzenlenmiştir.