Adımı kulağıma okuduklarında
Bin yaşındaydım…


Buruşuk elleriyle beşiğimi
sallarken zaman
hep kötü hikayeler anlatırdı
Üvey hayat...


soyut kavramları başarıyla nesnelleştirmiş şair..hayata üvey sıfatı yüklemek,zamanın ellerini kırıştırmak gibi..kıskandıran imgeler ve sinematografik bir anlatımla dönmüş ezher..

şair hangimiz zaman zaman hayata üvey olmadıki..kendine gurbet diyordum ben buna..şiirin hayata sığmayan yüzü diyordu bir şair..ama hiç biri üvey demedi hep umut bir kenarda sevgi vardır mutlaka bir yerlerde vardır diye bekletti durdu onları..sen vurup geçiyorsun şakağından kelimeleri

hüzün bozması kundağıma
gök boncuk takarken annem
hep nazar değerdi gülüşüme

bence nazar yalnızca böyle değebilir..gamzesinden dokunursa bir çocuk hayata gülüşünden sevinç sarkarsa korkular bakar dört bir yandan kıskanç ve kurşuni korkular..Kurşun döktürülemez artık gülerken nazar değen çocuklara..hüzünden bir kundak..doğru yaa..neden daha önce düşünmedim..hüzün bizi nasılda sarmalar..bizimi içimizdeki çocuğumu..şair ..o reklamdaki gibi..çok oluyorsun ama..

bir vakit…
seyyar bir tezgahta ucuza satıldı
hayallerim…
avuçlarımda yıldızlar öldü
bütün bayram şekerlerimi
Bozdurdum da bir damla gözyaşım etmedi…

bayram şekerlerim..kiraz ağacında yırtılan gömlekler gördüm şairlerde,tellere takılan uçurtmalar..ama bozdurulan bayram şekerlerini buldum burada..gözyaşı insana dairdir şair..ve bilene çok ama çok değerlidir..Şairlerin elleri diyorum,simitçi çocukların sabahları gibi sımsıcak,sevgisizlikten üşümüş ama..o avuçlara yıldız toplamayı öğretirdi şiir..öleceksede orda ölmeliydi yıldızlar..neden kızıyorsun ki..bu bölümde ses geriye çekilip imge sağanağı altında bırakıyor bizi..Burada şiiri okuyanlara şairin imge dünyasına yolculuk yaparken, soyut kavramları somutlaştırmakla beraber yeni sıfatlarla tekrar kendi evrenine bizi yönlendiriş tarzına bakmalarını isterim..kelimeler maddenin hallere dönüşümü gibi kendi içinde iki kez daha dönüşüm yaşıyor..bunu şair isteyerekmi yaptı yoksa alışageldiğimizden farklı bir kaotik hayal dünyasımı var onu biz bilmiyoruz..

Tahta beşikteki ölü perilerin
Üstüne örterken anka
Çocuklar uyuttu masalları
Düşlenen yaşanılanı terk ettiğinde
Ne de yakıştı beyaz saçlarıma yalnızlığım…

buradan sürrealizme masallara gidiyoruz.masal kahramanlarına yeni görevler veriliyor..örneğin ölü perilerin üstünü örtme görevi anka kuşuna..inadına hayat..o üvey olan hayatın gerçekliği ise orada kaskatı duruyor..şairin beyazlayan saçlarında..nedeninini ise şair..düşlenen yani olması gerekenle..olanın arasındaki uçurum yalnızlığına bağlıyor..susup kendimize söylüyoruz bu durumu..işimize gelmese de


Eksik kelimelerim Şiircilik oynarken,
Solgun ninnilerde
Notaları kaybolmuş bir türküydü
Ömrüm…

bu bir şiircilik oyunu değil..sert bir sorgu..hediye paketine saklanmış cinayet aleti gibi..doğumla ölüm arasında ömür dediğimiz durağa kafa tutuş..

Ezher'i öteden beri takip ederim..inanılmaz bir kelime cambazlığı ve fotoraflama gücü vardır..ama çok üretmez..kimbilir bir bildiği vardır..ama günün birinde ben bu işi yapıyorum diye ortalıkta gezenlere..önce hayal ve yürek gerektiğini hatırlatarak şiir öğretmenliği yapacak belkide..şiir yolun açık olsun..tut ve bırakma kelimelerini..kelimelerimizi

selam saygı ve muhabbetlerimle

..................................................

içime doğmuş sanki yağmurun yağacağı..günün hatta günlerin şiirini tekrar kutluyorum..seçki..seçenleri ve yazdıran yüreği








şahan çoker tarafından 6/13/2009 4:19:50 PM zamanında düzenlenmiştir.