Çocukca düş günlüğüm (3)ağlama çocuk en deli zamanlarını sakla sevdalarına korkma sınırları geçmekten telleri ruhunu kanatmadıkça aç gözlerini kabart iştahını ananın sütü gibi helal sana yaşamak garptan çıkıp şarka vurmak düşleri şarkın ayazında üşütme yüreğini acıtır şark seni tarih kimlikli ağlaşan dul kadınların gömleklerinden sız içeri sevdaları nasıl da hala diri kir tutmaz şarkın çocuk elleri düşme içindeki uçurumlara soyunma kendi kavganın kaçağına bırak güller açsın kıyılarında ertele hüzünlü şiirleri süpürmesin çöpçüler öykülerini boğma kirpik arasında ümitlerini bil onaracak ellerin uzaklığını ama korkma yara almaktan korkma aklının bir köşesine yatır siyah derili çocukları cami avlusu hayatları batılı kentlerde inadına kaldır başını hatta kaşını efendi kılma hayatına yarım akıllıları yok sana senden başka aristokrat yarat çocuk kendi şamatanı kendin yarat yakala hayatı en soğuk en kırılgan yerinden yeniden yen/il/meden doğ ölülerin küllerinden koyma zamanın adını yaşa çocuk yaşa inadına inadına Sevgi kaya “satılık düşüm yok benim…düşlerimle doğdum…bırakın da düşlerimle öleyim…” |
hiç şiir okumamış gibiyim
sanki şiiri baştan öğreniyorum:)
teşekkürler