Adı Yok-IIAdı yok sensizliğimin Ne eflatunun rengi var Ne kokusu nergisin Uzak şehirler düşlüyorum Coğrafyasını hiç bilmediğim Bir orkinosun süzgecinde kayıyor zaman Akıp gidiyor gözümün önünde bulutlar Dili tutuluyor mazinin Yapraklar bir başka dökülüyor bu mevsim Geceler herzamankinden taruman Bir büyüyüp bir küçülüyor sokak lambaları Rüyalarımın önünü kesiyor haramiler Perdeleri kapanırken ahşap evlerin Dua çiçekleri yükselirken göge Mahsun rüzgarlar ağlıyor penceremde Kulaklarımda çınlayan ipeksi sesin Bedenimi ısıtan ambersi nefesin Uzaklarda ülkeler düşlüyorum Haritada önceden hiç görmedigim Şarkısı olmayan çocuklar gibi Bir ısınıp bir üşüyor tenim Uzadıkça uzuyor önümde yollar Önümden geçtikçe boş vagonlu trenler Bavulunu topluyorum tüm aşkların Bırakarak ardımda yarım kalan gülüşleri Gölgemi ardıma takıp gidiyorum Adı yok sensizliğimin Bilmiyorum hangi dilde nece İçinde sen olan rüyalar görüyorum |
selamlarımla