evet,
aşk varsa içinde
emeğe değer veriyorsan
ve bilgiliysen
soylusun demektir...

çok güzeldi Cevat, sevgilerim çokça...

güneşin su gibi akan perdelerden içeri girmesine, gerek var mı sence
duvara yaslanmış kağıt ve mürekkep kokulu binlerce hazine
sıcağı ve aydınlığı veriyor zaten, yeterince ……
---------------------------------
Duyarlı bir yürekten ustaca akmış mısralarına bu çok anlamlı şiirin
tekrarlayarak okuyacağım
tam puanla ellerine sevgi dolu yüreğine sağlık

merdivenleri çıkmak …,
bak hala ömrünü tüketmemiş, ne kadar aşınsa da basamak mermerleri
biz yılmaz ve korkmaz sürekli adım olalım, çıkmak için bu merdivenleri
ama sen, yorgunluk ve korkularınla, el-ele verip korkuluklara dayanma
bana yaslan, yanındayım nasılsa, farkında olsan da, olmasan da …

GÜZEL KALEM TEBRİK EDERİM

Şiir dostu;
ah bir köşe başı kadar uzak ve çıkmaz sokaklar kadar kapalı olsa bile
kapısı açılmayacak adres var mıdır, çalındığında kan-ter içinde … Çok güzel yakalamışsınız.Yüreğiniz çağlayan gibi...Tebrik ederim.Saygılar...

Önce öğrenmek, sonra yazmak, kitaplar dolusu... Sonra yazılanları okumak ve özgür olmak alabildiğine! Oda duvarlarını yıkarak uzanmak geçmiş ve geleceğe... Okurken dışarıya gerek var mı? Pencere açıyorlar sekiz yöne, çatı katında mahsur kalsak da rengârenk yaşamlara götürüyorlar bizi, sayfaları bir biri ardınca devrildikçe...

Yaşamak... Korkusuz ve birlikte... Yalnız çekilmez mutlaka sen olmalısın yanımda ve omzunu yaslamalısın bana... Beraber tüketmeliyiz, ille de ille bitecekse yaşam denilen sonlu... Adım adım ama eksilerek tükenerek değil, algıladıklarımız, artılarla... Her ne kadar takatsız dizlerimiz için son derece güç olsa da...

İstediğini söyleyebilirsin bana, özgürce... Bir yanımda köhne bir hayat, bir yanımda sen... Bir elimde rakım, bir elimde kalem, madem yaşanacak bu zaman, beraber olalım, o zaman.

Örümcek ağlarıyla kaplı tozlu beyinlerin amaçları okumak ve öğrenmek olsun, zaman içinde ve yeniliklere pencereler açılsın, güneşi alarak içeriye...


Çalışma ve sevişmelerin ter kokuları açık havada dahi keskindir. Duymamak mümkün mü ? fark etmemek mümkün mü üretimdeki payını işçinin?

Görmüyor musun fabrika bacalarında emek nasıl tütüyor, ateş renginde? Binde biri verilirken emeğe, kalanı nereye gidiyor? Hangi bacadan? Hangi egzoz borusundan karışıyor, atmosfere?

Haydi gel!.. Ver elini!.. Kaçalım bu şehirden seninle! Doğuda ya da güneydoğuda, elektriksiz susuz bir köy yolunda yürüyelim el ele, kol kola... karışalım onlara ve önünü göremeyen emekçilere ufukta sancılar içindeki güneşe ebelik etmeyi öğretelim!

Her ne kadar çapaklı mahmur gözlere yazıları seçmesini söylemek boşuna gibi görünse de yılmadan hamurunu karmaya devam eldim geleceğin; bir çömlekçi elinin maharetiyle şekillendirelim çamuru! Öyle ki hasretle kucaklaşsın toprakla su, kuruyup pişsin bir sanatkârın elinde şekillenip, çeşmi bülbül olarak ötmeye başlasın suyla dolunca içi...

Canımın içi! Zorlayınca açılmayacak kapı var mıdır? Çalışmak ve sevişmek hayatın iki ayağı... Koşalım o zaman beraber! Haydi, ne duruyoruz? Ne olacaksa şimdi olsun! Madem güneşin doğmasına daha çok var ve hâlâ geceyse; o zaman ay ve tüm yıldızlar şimdi doğsun! Bizi sanal da olsa mutluluklara boğsun!

Onur BİLGE

KUTLUYORUM değerli arkadaşım...