Bu kez gökten bomba yağıyordu. Rahmet değil,
Ve çocuklar ağlıyordu, bir tenha köşede.
Çekilen çileydi, yastı.Yoksa zahmet değil,
Kan vardı. Eskiden süt dolu kırık şişede.

Bir baba yavrusunu basmıştı bağrına. Aaah!
Gözlerinde umut okunmuyordu o sabah,
Aslında tüm insanlığa yeterdi bu günah,
Hani Barış diyenler! Hani huzur nicede?

Donmuştu gözünden akan o birkaç damla yaş,
Hem hayali de değildi, suçu da. Bu savaş!
Ne yapabilirdi füzeye elindeki taş?
Onlarcası yağarken o karanlık gecede.

Adı Ahmet’ti yada Zehra, Ali ne fark eder?
Bu bebek gözlerine yakışmadı hiç keder,
Bir ayıp yaşadık. İnsan olanı kahreder,
Anlatamaz bu hali SAVAŞ iki hecede.

Ey Rabb’im kurtar sana dua eden nefesi,
“İnsanlık aşkına Gazze” duyalım bu sesi,
Solmasın bebeklerin masum gülümsemesi,
Kabul olsun Dualar O Makam-ı Yüce’de…