OY GARDAŞ ,TOY GARDAŞOy gardaş, dağ gardaş Bu sebepsiz gidiş nereye Gençliğimize karabasan gibi çöken bu şehirde Ekmek bölüştük aş bölüştük Yastık diye başımızın altında taş bölüştük Rüzgar misali savrulup Düştüğümüz yerden dağ gibi doğrulup Bitmeyen yollara düşerdik Deli taylarca , aylarca Kaderimizin peşinde nehir olup coşardık Oy gardaş, dağ gardaş Bu vakitsiz veda ediş nereye Daha üzerimizden bir kış bile geçmemişti Kavgamızın baharındaydık Kah dünde bugünde,kah yarındaydık Dönüp dolaşıp çevrilip Yüreğimizin ateşinde alev alev kavrulup Şehrin mahşeri kuytularında koşardık Nice toylarca, aylarca Aynı sevdayla dal yaprak yeşerdik Oy gardaş, dağ gardaş Bu veda ediş bu sebepsiz gidiş nereye Bizi başkasından ayıran, bizi biz eden Hep aynı şiirlerde çocuklar gibi ağlardık Toprağa düşen her damlada Çavlan misali çağlardık Böyle apansız, böyle yapayalnız Boğazımıza düğüm dudağımıza sessizlik bırakıp Su gibi yokluğa akıp gitmeseydin Biz bütün bentlerin üzerinden taşardık … Oy gardaş, toy gardaş Muhammed Mehmet GÜL |
Güzel bir şiir olmuş...