GÜLLERİM DERDİ BOZDU
Gecelerin öz suyu, dökünce zehirini
Yandı hasret kapısı, ellerim nuru yazdı İlhamlar cevher olup, akıttı iksirini Dindi hicran yarası, yellerim korla sızdı Garibandı kuşlarım, sessizce bağa girdi Perdeleri açtılar, can neler neler gördü Gönlüme tarifsizce, hep aşklarını ördü Söndü loşluk karası, dillerim umman süzdü Zamanın sertliğini, üstümden atıverdi Bütün umut kuşları, kalbimde yatıverdi İçimin boşluğuna, huzuru katıverdi Dondu siyah hülyalar, sellerim derman dizdi Kuşandı etrafımda, heceler yıldız yıldız Sükûtun sağrısında, değildim yapayalnız Şafaklar doğmayacak, umutsuz yalnız yalnız Kondu kuşlar kubbeme, güllerim derdi bozdu |
işte ustalık burdadır. Şiiri 3 ayaklı yazabilmektir.
kutlarım hocam