senden geçemedim
üzeri örtülmüş mutlulukların
açık unutulmuş dert sandığı terkedilmiş tozlu bir ev ipte sallanan tek tanık duvarları güldüremedim bir kez yüzünü ne istedin bilemedim sevgilim sadece sendin şiirlerimin başrolü şarkılarının öznesi olamadım sevgilim önce kim terketti bu evi kalan mı? giden mi? terkedendi! aslında ikimizdik kurban dedikleri kısacık ömür dert peşinde geçti sen gittin! bahanelerini dinlemedim avucumda son kalan aşk damlasını gittiğin gün yar sana verdim sen benden geçsende ben senden geçemedim... |
açık unutulmuş dert sandığı
terkedilmiş tozlu bir ev
ipte sallanan tek tanık duvarları
..................
Anlamlı ve düşündürücü,aynı zamanda ders niteliğinde,bir o kadar hüzün ve hüsran dolu bir şiir okudum kaleminizden.Hayat bazen oyun oynar.As oyuncu olmayı başarabilirsek ne mutlu ama bazen de figüran olmak da var. Payımıza düşen bu sanırım.Yaşanmışlıklar deneyimdir.İyi okumak gerekiyor sanırım.Yüreğinize sağlık.Kutluyorum.