nerdesin sen
hayat ne kadarda boş geliyor bu günlerde
sen yoksun sevdiğim kayboldum hüzünlerde bir yangın yeri olmuş şimdi gezdiğimiz yollar kaldırımlar yağmura terk nerdesin sen nerde kim hesap sorabilmiş akıp giden senelere bak zalim yıllar iki büklüm etti belimi yapayalnız kaldım şimdi bu koca evde bir su getiren kalmadı nerdesin sen nerde avunmaya çalışıyorum bakıp eski resimlere mil gibi çektim yar seni yaş dolu gözlerime saçlarıma dizdiğin çiçekler kurumuş ellerimde ilkbahar geldi sevdiğim nerdesin sen nerde teselli bulurdum yar bir güzel sözünle umutsuz anımda ellerin uzanırdı karanlığıma dünyalar benim olurdu seviyorum dediğinde hani verdiğin sözler nerdesin sen nerde haber salmıştık sonsuza kadar beraberiz diye el ele geziyorduk kurduğumuz bütün düşlerde şimdi asılı kaldı beyaz gelinlik taş duvarda yarım kaldı hayallerimiz nerdesin sen nerde |