ayrılık
tek keyfimdi seninle içilen bir fincan kahve
ve gözlerindi tek mezem sade kahve eşliğinde güneşin batmasıyla canlanırdı hayallerimiz sadece sen ve ben yorgun bir gün bitiminde ikimizde hoşlanmıyorduk keşkelerden en büyük aşk bizdik gözlerimiz gülerken ne de mutluyduk dağlar yol olmuşken şimdi ise geçilmiyor keşkelerimizden şahit ederdik aşkımıza uzaktaki balıkçı fenerini yakamozda bir an olsun bırakmazdın ellerimi ve işlerdi gözlerin yüreğime ince ince sonunda bizde kaybolduk ufukta güneş gibi bilmiyorum şimdi o günler dönermi geriye böyle bir son yakışmadı kurduğumuz hayallere manzaram kızıl yine güneş batmak üzere oda farkında ayrılığımızın yüzünü kapatmış ellerinle |