Dokun, hisar görünen bu resim kaput bana.
Damıttı kaç seneden, sima; tüf dikit bana.
Teninde kav sarınan narı dök kâğıt gibi...
Bu tahta rengi kovuk, iyi bir misal sana.

Bu yonga rengi kabuk, iyi bir çaput bana.

Nedense taştıramaz, suya denk canım içi.
Ne med bilir ne cezir, bu baraj beşik gibi...
Dizinde okşa, uyut; kocadım. Avut ana!

Uyut da gönle huzur salasın " Balam " diye...
O nazlı dilde sıcak ni, ni... bin ağıt bana.

Kıvancı süzdü hazin yüreğin hilal yüzü.
Bu sırlı küpte sesin, biricik umut cana.

Bu gökçe düşte sedan...devadır ruhum uyu!
Eğip de baş koyacak, dizi tek mabet bana.

Umut o köhne kayık, düşü; yat umar suda?
Kasımda fer mi kalır? Yeniden yürüt ana!

Kofumda mor haleler, riya bin çeşit sıra...
Bu sahte dünya fesat, yeniden yarat ana

.....................yeni ben yarat bana!