DALDA ZAMİR AÇTI BAK?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Çift ölçülü bir Özleşim...
Salındı geldi bahar, gülşenle koştu rüzgar.
Kadeh kırar laleler, gül; sazla,nazla oynar. Kumrular sek sek attı, serçeler bana küsmüş! Menekşe ben gideyim, gözler ki gitse ağyâr. Cihanda zevke dalan benden ne neş’ve bulsun? Dün kadim dostlar kovdu, yüz döker bana bağlar, Papatya söyle garip can şimdi kimde ağlar? Gün sayar günlük ömre pür telaş kelebekler. Bilir mi pervaneler, bahtımda kaç azap var? Neyledim arsız ömre tef çalıp bana gülsün? Bıraksa, sekse gönül, dertler dümende hünkar. Kaç zamir ibret açtı, döndüler öte yurttan. Bu dalda kaç sineden göz açtı can tohumlar. Her tohum kaç can emdi, can açtı ruhu daldan. Hatırda kaç rüyadan kaç öykü kaldı dost, yâr? Ak kefen açmış işte, gel diyor bana dağlar. Menekşe sen yine çal genzimde kaldı efkâr. Kim demiş yalnız öldü. Bak çiçek ve böcek var! Menekşe ben giderim, sen gelme sevdiğin var. Menekşe ben solayım, sen solma bekleyen var. Menekşe ben gideyim, gözler ki gitse ağyâr. Nisan 2009 |
ekolün kurucusundan akımın liderlerinden....
kolay değil bir akıma öncülük etmek...
siz başardınız.
Başrılarınızın devamı dileği ile tebrikler...