*)(*Yâr Beni N'eyler Beni*)(*Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir Özleşim Şiiri...
( Kâfiye: Rediften önce gelen aykırı anlam ve görevdeki ses benzerliğinden, redif ise kâfiyeden sonra gelen eş görevli veya eş anlamlı seslerden oluşur. Kâfiye kelime kökleriyle sağlanabileceği gibi, değişik köklere gelen aykırı görevdeki eklerle de sağlanır.Bu şiirde ney- ler( çoğul eki) ey-ler, göster: ver, söyler, serper, konser kelimelerinde - er ile kurulan tam kâfiyenin ya kelime kökünde , ya da çoğul eki olarak kullanılarak kafiye oluşturulduğuna dikkat edilmelidir. Sana dar gelmeyecek makberi kimler k( az)sın: ( Kelimenin kökü: Kaz,) Gömelim tarihe gel desem Sığm(az)sın : ( kelimenin kökü: sıg-( maz) : geniş z.olumsuzluk) Bu konuda tartışmamak için sizlerle önceden paylaşmak istedim.)
Mızrabın can koparır, şerh eder ney’ler beni.
Mor gözün beste sızar, güftekâr eyler beni. Tek bakış öldürecek şey midir derler sana? Düş sazım bağrına yâr, öldüğüm göster beni. Öyle bir gam vuruyor, titriyor kuşlar bile. Çok çürük ah ediyor, zor düşer güller kola. İşve naz can tikeler; kurban et, pay ver beni. Dur yârim etme dedim.Duy neler etmiş bana. Tel edip, perde çeker, gâh çalıp çırpar beni. Göz yaşım düm tekedir. Beste yaz damlar tefe. Sol yanım tempo tutar; gök sayar, söyler beni. Yıldızım kaydı sanır, bakmayın beyler göğe. Bir fişek etti ah yâr; pat vurup serper beni. Bir yarım meydi ömür, bitti say konser beni. Şubat 2009. |
NE MANADAN NE DE ŞEKİLDEN TEKNİKTEN TAVİZ VERİLMEMEKLE
BİRLİKTE ARUZ TADI VEREN BİR ÖZLEŞİM ŞİİRİ
TEBRİKLER HOCAM
TEŞEKKÜRLER SELAMLAR