Hazzına Can Çekemem
Acısın böyle çeker, külfete son çekemem.
Zekâsız gönle uyar, her güne gam çekemem. Gezerim iç çekerek ağyara gıpta ile. Bu hazan böyle kurur, üstüne can çekemem. Hayalin sahne tutar, yüz düşe film çekiyor. Bu gözün haznesi dar, çekmeyi ben bilirim. Çekerim çekmesi zor, dökmeye kan çekemem. Kıyamam tek tanedir, göz önü böyle kalsın. Tutamam dalga gelir, dalgakıran çekemem. Dilerim sen de görür, ahvali tam bilirsin. Bana az rüsva mıdır, başka da şan çekemem. Nazenin hazda zahir hazzına can çekemem. …………………….. .......dökmeye kan dökemem …………………….. .......çekmeye can çekemem. ağyar: başkaları , yabancılar hazne: kapasite, beli hacimdeki kap, hazine rüsva: rezil olmak, nazenin= çok nazik,zarif zahir :demek ki,sanki, öyle görünüyor haz : zevk duymak |
""Zekâsız gönle uyar, her güne gam çekemem.""
...
""Tutamam dalga gelir, dalgakıran çekemem.""
Gibi objektif kriterleri somutlayan müthiş bir anlatım.
Bir kere binlerce şiirden, biçim öz ve bilisellik olarak ayrılmaktadır. Emsali binlerce şiir daha duygu ve zekanın ayırdımındas değil iken, sevgili şairimiz bunu bir çeşit hiciv anlayış uslubu ile çatıştırıp nesnel akli hakikatlarını ortaya koymakta...
Çok özgün ve özel şair yazar. Aklı, duygunun önünde tutmuş, duygunun güvence alanlarını zevk etmiş bir anlama ve anlatış çeliştirmesi..
Sevgilerle...