İnan bana çocuğum
Her şey daha güzel olacak.
Korkutmayacak geçmişin,
Utandırmayacak duruşun seni.
İnince sırtındaki kamburun,
Yıldız yıldız parlayacak bakışın
Daha sağlam basacak adımın,
Dünün gibi olmayacak yarının
Ve kara deyince karanlıklar gelmeyecek aklına! ...

Çırılçıplak dolaşacak sokaklarda cesaretin,
Kilitler vurulmayacak diline söyleyeceklerin için
Raflara da kaldırılmayacak ütülenen düşlerin
Ve kapı aralığından da bakmayacak gözlerin.
Ardına kadar açık olacak güneşe komşu penceren!

İnan bana çocuğum;
Yalnızca kuşlar olmayacak özgürce havaya kanat çırpan.
Sen de uçacak, sen de özgür olacaksın,
Yırtarak gökyüzüne gerilen perdeyi,
Kucaklayacaksın güneşi.
Elinde ay yıldızlı bayrağın,
Uzanacak ve haykıracaksın semaya:
ATA’m! ATA’m, ölüyor bu VATAN!...

Yüreğinde ağırlık,
İçinde bir sızı olmayacak
Tebessüm ederken bakışların.
Yemyeşil olacak yarının için umutların!...

Ne surlar, ne de taştan duvarlar kalacak
Düşlerinin önünde artık!
Eskisi gibi de kısılmayacak suskun kalışlarında sesin
Ve asılı kalmayacak havada sözlerin!

İnan ki yavrucuğum; kuytularda değil,
Açık denizlerde esecek rüzgarların,
Özgür mü özgür olacak haykırışların,
Kör bir kurşunun hedefi olmayacak artık yarınların.

Ve inan; inan bana çocuğum,
Ne senin, ne de senden olanların bakışları üşümeyecek
Dağların arka yamaçlarında
Ve ulu orta dolaşmayacak artık ömrün anahtarları.

Ölüm!
Ölüm de bu kadar kolay olmayacak,
Toprak!
Toprak da bu kadar kan kokmayacak
Ve
Bir Atatürk ki; artık o hiç gelmeyecek...
Bu ülke O’nsuz hiç olmayacak...
Olmayacak...

UYAN! UYAN ATA’M!
Bak! karış karış gidiyor bu VATAN!
Savaşsız da ölüyor yerde yatan...




Rukiye Çelik
28.03.2008 16:13:00