İSMET… (Eskimiş Denemeler)Bugün sabah öğrendim İsmet, dün ölmüş, Allak bullak oldum birden, kafam dağıldı, Çocukluk, mahalle arkadaşım, yaşımız aynı, İsmet, ilkokul yıllarında sıra yoldaşım … O’nu seyrek görürdüm son zamanlarda, İşlerimin alabildiğince yoğunluğunda, Kansermiş meğer, bilinsin istemezmiş, Benden niye sakladın can arkadaşım … Hatırlar mısın İsmet, çocukluk aşklarımızı, Birbirimize anlatırdık, bilmezdi başkaları, Senin, yanlardan kordelalı Aynur’un vardı, Benim Gül’üm, gözlerine bakamadığım … Her öğlen okul paydosunda senle ikimiz, Peşlerine takılır, evlerine kadar takip ederdik, Canına yandığım günler nasıl da geçmiş, Sen musalladasın şimdi, ben baş ucundayım … Biliyorum ölenin arkasından sitem edilmez, Günah, bunu bile bile sana, kızdım diyorum, İçki masamızı sensizliğinle öksüz bıraktın, Ben şimdi, kimin birasına rakı karıştıracağım … İsmet öldü, cenazesi ikindiden sonra kalkacak, Tüm arkadaşları geldi, hepimiz buradayız, Kalbimizdesin can dostum unutma, gül güle, Toprağın bol olsun seni, unutmayacağım … 07 Ocak 2003 / İst. / 02.26 |