NEYLESİN
Duman altı sarhoş olmuş gibiyim,
Rahmet misin-zahmet misin! sen nesin? Harman iken bir busene tabiyim, Ehli keyif meyhaneyi neylesin … Bakışlarım cemalinde gezerken, Baş belası endamını süzerken. Ürkek gönlüm mis kokunu özlerken, Saraylarda mihraceyi neylesin … Bir nefeste feleğimi şaşırttın, Hendek deyip çağlayanlar aşırttın. Kör kuyunun en dibine düşürttün, Kendi biçen torbacıyı neylesin … Aç kozamı sar diyorsun durma sar! Bitti deme zulana bak orda var. Verdiğin keyf sahtekâr mı sahtekâr, Ayık gezen çorbacıyı neylesin … Yüce rabbim ne nimetler yaratmış, Asırlarca derde derman aratmış. Ehil olan ne de güzel anlatmış; Sırla dönen bilmeceyi neylesin … En sonunda müptelayım bak sana! Yıktın işte ne söylesem hak sana. Hadi şimdi tiribe de soksana, Seni seven işkenceyi neylesin … Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARİ) |
Varolun.