ADETA
Bu acı hiç yabancı gelmiyor dostlar bana,
Bir yerden tanır gibi oluyorum adeta. Enkazı yıkık-dökük sancıları aşina, Can evimden vuruldum ölüyorum adeta … Ordan-burdan sohbetle dertleşirken yan yana, Önce eller buluştu tesadüfen can cana. İşte aynı senaryo şu gözlere baksana! Deniz, derya, ummana dalıyorum adeta … Kara sevda filminin bu hangi versiyonu? Destan olmuş her aşkın hüsran mıdır hep sonu? Delinecek dağların benim mi ki misyonu? Her seferde bir Şirin buluyorum adeta … El-alemden ırakta saklanıp köşe-bucak, Boğazımda hıçkırık düğüm-düğüm olacak. Tüm varımı alacak, elde sıfır kalacak, Yine içim yanacak biliyorum adeta … Benzerini çok gördüm yanıldım da, kandım da, Gönle son bir hak verdim onu farklı sandım da. Yaşadığım maziyi öylesine andım da, Melül-mahzun halime gülüyorum adeta … Orhan Börcek |