KADERİM
Kaderim, dünyaya geldim-geleli,
Yokluk hamuruyla yoğurdu beni. Gülmedim kendimi bildim-bileli, Çaktı sillesini, devirdi beni … Rahmanı-şeytanı insanda buldum, Dostun ayağında tarumar oldum. Gönül testisine dem olup doldum, Aşka meyil verdim o vurdu beni … Herkes gibi ben de sevdim bir zaman, Kavuşayım dedim vermedi aman. Bu garip yüreğim oldu toz-duman, Kerbelâ çölüne çevirdi beni … Çektiğim bu dertler kimin eseri? Hep ağladım-yandım ezelden beri. Gençlik firar etti dönmedi geri, Özlem ateşiyle kavurdu beni … Örselendim naçar kaldım yolumdan, Parçalandım ayrı düştüm dalımdan. Hırpalandım alil oldum solumdan, Vurdu yerden-yere savurdu beni … Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARİ) |
ÇOK GÜZEL Dİ YİNE
SAYGILARIMLA