aşka soytarı...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın hani zamanlarımız vardır...öfkelerimiz sığmaz hiç bir yere...işte o zaman dindirerek hepsini bir küfürle...
dersin ki "gülümse..soytarılığına gülümse..." tüm aşık yüreklerden özür dileyerek kendi soytarılığıma katıldığım ve harcanmışlıklara çelme attığım bir vakitti... şiir adına da özür dilemeliyim..şiir sıfatında sizinle paylaşıma durduğum için... saygılar... hiç birbirimizin değildik hiç yakın olamadık değil mi her şeyimiz hiçbir şeydi hep yanımdaki ayrılığımdın belki de ondan alışığım hep çokça gidişlerin azca kalışların vardı susuşların içinden geçen yılgın bir aşk bir o kadar mağrur bir o kadar kırılgan iki savruk hayattık zamanın içinden geçen derken takılıverdim ayağına üşümüş bir kentin ortasında üşümüş iki yürek öyle kandırdı bizi sanki hayatı biçecek yok be gülüm beceremedik ne biçebildik ne de içtik tümden kendimizi yitirdik biz ki bir nehrin iki azgın kolu sular uyudu düşman uyudu biz uyumadık güç bela yakaladık ama nasıl da hoyratça harcadık şimdilerde üstümüze olmayan çok beden bol bir elbise aşk dar gelmez adama giymesini bilince bolluğu bizim çelimsizliğimizden aşkın da yok ki bir klavuzu sen dilince anlattın ben gönlümce algıladım kah harcadım kah harcandım ve silkelendim adamım her zaman yaptığım gibi harcanmışlıklara yeni düş öfkelere bir gülüş görünce gülüşleri üşümüş haytalık bulaştı yine üstüme bu ayrılığa sen de gül diye yazdım çizdim işte delice tüm deliliklerini giyin üstüne ne duruyorsun haydi gülsene bana hiç göstermediğin yüzünle… sahi…aklıma takıldı.. Sevgi kaya “aşk kanun hükmünde bir kararnamedir artık…kullanım klavuzu olmadan yaşanmaması gereken…ve yaşayanların adı anılmakta bundan sonra …soytarı sıfatıyla…” |