44
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3072
Okunma
Gönül sultan olmuş dinlemiyor söz
Keyfim ve kâhyam diyor
Umurum da mı senin dünyan
Dillere düşeriz desem de
Dinlemez anlamaz
Ne lâftan ne kelâmdan
Aldı yine hükümdarlığını eline
Taze baharı doldurdu ciğerlerine
Gidecek göçmen kuşlar gibi yaban ellere
Ne dertler açacak yine kendine
Gazel okuyor almış sazı eline
Ağustos böcekleri gibi
Gülünç olan tahtı virane
Gönül bu ya sultan olmuş kendi kendine
Ben çiçek yetiştirmeye çalışıyorum
O zararlı otları amaç ediniyor bahçeme
Nefis kör dünyayı versen…
Doymak bilmez
Hep alacaklı garibim
Vermek istemez
Asır asır değişmiş insanlık
Değişmeyen gönüllere taht kurmaya
Çalışan bu sultanlık
Gün gelince öğrenecek
Bütün hazinesi
Bir parça kefen bir avuç toprak
İşte o zaman bu nefsin aç gözü doyacak…
SELMA ARDIÇ TAN (10/04/2009)
Cevap Yaz