..dengeye düşen melek
siyah kanatlarında asırlar meşk ederdi.
umman içinde bir terkedişti ve zincirler örerdi bazen. yaz akşamlarının ansızın kışa dökülüşünde dengeye düşen siyah bir efendi. zarfa konmamış sonlar vermek için tanıdı varoluşları. ve asla üçe çıkmayan noktalar koydu avuçlara. yalnızdı. hiçbir yaratılmamış kadar hüzünlü ağladı. sona eremeyen bir irkiliş taşıdı ceplerinde. beklenilen olamadı belki lakin bekleyişlerde kaybetti siyahını. siyahın üzerinde çocuklaştığı tek yalnızdı. ve yalnızın yalnız kalabildiği tek hükmediş. zaman ondan habersizdi bell ki. onun kafa tuttuğu tek şeyse zamandı. adı azraildi. öyle ya da böyle bu hayatta beni görmeye söz verdi. o verdiği söze sadık siyah bir kalpti... |
lakin bekleyişlerde kaybetti siyahını.
siyahın üzerinde çocuklaştığı tek yalnızdı.
ve yalnızın yalnız kalabildiği tek hükmediş.
Çok çok güzel...