CEVHERLENEN GÖZ KALDI
Beyaz sırlar döküldü, ıslanan gecelerden
Eyvahım gitti içte, ışıldayan köz kaldı Şiirim sancılandı, inleyen hecelerden Günahım gitti hemen, yanık yanık öz kaldı Kuşandı aşk sofrası, dindi gönlün tafrası Kurumadı yanağım, aktı altın damlası Zamanıma çiy düştü, bitti kalbin safrası Kor vahım gitti dilde, cevherlenen göz kaldı Kemanların taksimi, sessizce bağa girdi Kızıla dönen hisler, nur muradına erdi Uzayan yollarıma, al güllerini serdi Segahım gitti birden, çağladığım söz kaldı Kırılan hülyalarla, kurulmadı mevsimler Daima yıldız gibi, ağarmıştı cisimler Yokuşları yıkınca, düze çıktı isimler Sabahım gitti elden, bülbül yüklü güz kaldı |
Eyvahım gitti içte, ışıldayan köz kaldı
Şiirim sancılandı, inleyen hecelerden
Günahım gitti hemen, yanık yanık öz kaldı
..harika..
kutluyorum
namık cem