m i n i k k u şbir papatya suya düştü gök / yüzünü aydınlattı gözlerin yüreğim ayaza mağlup bir kuştu hüzün alır umut satar ellerin yüzüme baktı masumca anıları ateşe verdi karşısına geçti alevlerin sadece gülümsedi tüm solan çiçekler güneşe döndü o an ağaçlar en güzel renklerini büründü büyük ağrının zirvesinde asılı kaldı zaman gülüşün o mevsim en kârlı üründü beklenmeyen bahar tersine uçurdu göçmen kuşları bilim insanları oybirliğiyle saçlarına adadı tüm buluşları bir papatya suya düştü yer / yüzünü aydınlattı gözlerin yüreğim ayaza mağlup bir kuştu hüzün alır umut satar ellerin İSTİSNA(30 Mart 2007, Seyir halinde) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: "tanışıklı dövüş") |
her zaman şiire doyuyorum...
saygım sonsuz...