a n a h t a r
sana açılan her yelkene
kelepçe ukdelerim var anahtarı verir misin sahibinden ziyade inzivaya sadık bir kalple yürümek n e z o r d u r b i l i r m i s i n zamanın rayları arasında rastgele filizlenmiş iri ufak otlarım çaldığı düşleri geri verir ümidiyle her gece usanmadan tanrının kapısında yatarım esarete tutsak nurtopu umutlar dikilir önüme nasıl büyüdüm birden üşüdükçe sığınır oldum trenlerin gölgesine aklım fikrim sırılsıklam yokluğuna çarpıp düşen damlalardan geçti yolum ömür boyu çiğnenip de yutulamayan ayrılıklardan seyreldikçe saçlar sıklaşır düş kırıkları üzerinde erimişti hasretin tuzu tevekkeli durup durup yalamam avuçları sahibinden ziyade inzivaya sadık bir kalple yürümek ne zordur bilir misin sana açılan her yelkene kelepçe ukdelerim var a n a h t a r ı v e r i r m i s i n İSTİSNA (1 Aralık 2008, Atakent) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “kuma”) |
Mahlasa yakışan bir şiir...
Saygılarla