k a v a l c ı
mesafeler var şimdi
içimden içime yaşatmaz korkular çizikleri ellerimde dudak payı bırakılmış her hasretin b ı r a k m a vazgeçersen geri gelir vazgeçersen korkulardan bırakmaz peşini ukdeli köyün kavalcısı gibi düşlerin çay kaşığı sesi mi kıracak asırların yalnızlığını a l d a t m a yarı sarhoş yarı uykulu yarı hasret yarı arzulu bu şiiri bitirmeye sen sen ol son dizeni sar pamuklara ellerini çıkarma cebinden ıslığını bindir umutların kanadına bir kağıda düşen hiçbir şey gizli kalmaz u n u t m a İSTİSNA (8 Şubat 2016, Mecidiyeköy) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “çizik”) |