i p o t e kgeçer içimizden çalıntı bir öykünün başına buyruk kelimeleri teker teker yuvarlarız uçurumdan sırtımızda taşıdıkça ağırlaşan vefa kılığına girmiş yükleri ezbere söylenen sevgi sözcüklerinden e s i r g e nasihate bürünmüş gizli emellerden b i z l e r i terzilere kefen cebi sipariş edenlerden y a r a b b i geçer üstümüzden sahipsiz bir öykünün başına buyruk kelimeleri yıllardır heybemizde biriken ne varsa şimdi gözyaşımızdan ipotekli İSTİSNA (21 Aralık 2011, Mecidiyeköy) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “ve/veya”) |