ZAMANSIZ DEPREM...
zamansız bir deprem gibiydin
dile dökülmeyenlerin tenhalığında yaşanmayan olurum olmayacak yaşanmışlığım gibi neydi ki bu… ara sıra yapardım ya neydi sahiden.. bir türlü öze dönüş için dışa yansıması bir iç yolculuk muydu... okuduğum bir kitapta atladığım satırlar gibiydin okumayınca kitabın tamamlanmadığı şu an hayat baş aşağı bu arsızlık bu utanmazlık bu densizlik benim mi ben bunları ilk yaşamıyorum ki ama... hiç zamansız yakalanmamıştım ıssızlığın sesine terk etmemiştim terk etmemiştim korkunun cazibesine aleni üstü açık bağıra bağıra milletin gözüne soka soka bu ne peki…bu ne hepsinden önemlisi sen bu şiire neden düştün lakin seni ertelemek kendimi ertelemek gibiydi hele bir de biçimsiz yalnızlığıma denk düştün ki aşikardı gün gibi yalnızdım ya… o acayip kalabalığın içinde çirkin bir yalnızlık terletmiş kirletmişti beni ama hiç bir şeyim ödünç değildi ağır bedeller vardı ucunda… toprağa zamansız cemre düşer mi yoksa yeniden cemre zamanı mı geldi arsız zamanlara düştün ansızın hep korkmuşumdur kendi arsızlığımdan böyle zamanlarda soluğum yapışır damağıma hep dalgalıdır denizim fırtınalar eser iç göğümde hava hep karla karışık afet arifeleri gibidir hayat hep bir şeyler olacak gibi korkar korkudan iliklerine dek donarsın endişeler düşer kirpiklerinin gölgesine böyle zamanlarda madara olursun hayata böyle zamanlarda madara olursun kendine ama seversin bu şekilsizliği arsız zamanlar işte.. bu benim… yırtıla yırtıla incine incine deliliğim… neden bu sefer acemiyim biliyorum.. yine soğuk soğuk terlemeler bildiklerine yabancılaşmalar yüreğin uzak turları kapıda ve ben utanmazca arsızca bekleyeceğim heyecanla hayatıma hoş geldin hoş geldin hüzün biliyorum zor olacak… olsun be gülüm zora alışık bu ömrüm… SEVGİ KAYA…2008 “hayatın satır araları…neler var yaşanası..neler var saklanası… |
hep korkmuşumdur kendi arsızlığımdan
böyle zamanlarda soluğum yapışır damağıma
hep dalgalıdır denizim
fırtınalar eser iç göğümde
hava hep karla karışık
afet arifeleri gibidir hayat
hep bir şeyler olacak gibi korkar
korkudan iliklerine dek donarsın
endişeler düşer kirpiklerinin gölgesine
böyle zamanlarda madara olursun hayata
böyle zamanlarda madara olursun kendine
ama seversin bu şekilsizliği
arsız zamanlar işte..
bu benim…
yırtıla yırtıla
incine incine deliliğim…
neden bu sefer acemiyim
biliyorum..
yine soğuk soğuk terlemeler
bildiklerine yabancılaşmalar
yüreğin uzak turları kapıda
ve ben utanmazca
arsızca bekleyeceğim heyecanla
hayatıma hoş geldin
hoş geldin hüzün
biliyorum
zor olacak…
olsun be gülüm
zora alışık bu ömrüm…
Yaşamın içersine bazen öyle girdaplarda kalmışsın ki....
Susmuşsun. Zamanla kendince bir iç hesaplaşmayı ve anlatımı yeğlemişsin....