YENİDEN DOĞUR BENİ...kar beyazına düşürdüğüm gece düştü geceme ezberlediğim ellerin saçlarımda büyüttüğüm sevdalar hiç kesilsin istemediğin bir kere bir kere daha düşsem gülüşüne esir bıraksam sevda yanıklarımı öpüşüne esmer teninde esrikliğim aşka ürüyor tüm hücrelerim içimde fırtınalar içimde deprem içim bir yangın yeri terin tenime düştü düşeli bu gece akladığım ellerim saracak seni yakınına düşür beni artmalıyım sende ateşin rüzgarda yürümesi gibi gecenin çıkmazına bırakma beni sevdanın nöbetine düştüm yine aşkın kirli cinayetlerinde anılır adım şaraba bandığım tütüne sardığım ahh benim gece gözlü buhranım arsız fıtratım kayıyor ellerimin arasından zaman bir iç savaş seni düşlemek içim çığlık çığlık esmerine düştüğüm gel sız içeri kısılsın sesim heyecandan sana bansam gecelerimi bansam bansam bir günahkar gibi mabedine sığınsam kirlenen sayfalarda bırakma dürdükçe hayat defterini ve hayasızca gülerken geçip karşıma inadına dik inadına ben inadına soyundum sana gücü yeter mi ki içimdeki seni durdurmaya inadına gel inadına yeniden doğur beni SEVGİ KAYA “yarımağız bir hayatta yetim bıraktın ya beni…arsızca seviyorsun yine de şiirlerime düşmeyi…” |