BAK DEMEDİ DEME !...BAK DEMEDİ DEME !... Ne çok kızıl şafaklar bekledim al benekli muştularla Uyanmak için sabaha, Tütün kokan odalarda. Çile sardım, gergefime baharlar işledim. Demlerken düşlerimi kor ateşler içinde, Yanan yerlerime aldırmadım, kaybettiklerimin. Şimdi sen bakma benim göl misali Durgun sularıma, Boran olur,tipi olur yağarım uğursuz gecelere. Şimşek olur çakarım gözlerine. Bak demedi deme ! Milleti uyandırır, suyunu bulandırırm. Sanma ki açmam arayı, Sanma ki deşmem yarayı Kanatırım, kapanmaya yüz tutmuş kabuklarını Acıtırım acılarını. Şahinde olsan, iki başlı kartal da olsan uçurtmam üzerimde, Hiç düşünmem doğrultur namluyu üzerine, Vururum, kırarım kanatlarını. Söker alırım yüreğindekileri. Bak demedi deme ! Akıllı ol, basma bam telime. Açarım gizli kalmış kutuyu, dökerim ortalığa kötüyü. Rezil ederim. Bağırtma beni, naralar attırma bana, Müzmin bir hastalık gibi bırakmam yapışırım yakana. Dönmesin başım. Allaha and olsun ki yaparım. Afiş afiş asarım seni her köşe başına Yansa da canım, Aksa da kanım savaşırım son damlasına kadar, Bırakmam yiğidimi yerde,yük olmaz bana sırtlarım. Vazgeçmem. Kanı kanla yıkarım. Namerdim yaparım. Bak demedi deme ! Kaparım gözlerimi, geçerim her şeyden Senide beni de yakarım. 25.02.2009çarşamba çengelköy/İSTANBUL |