SON YOLCULUK
uzun zayıf çelimsiz
omuzlarıma bir aslanın açık kahverengi sağlam postunu giyerek sıkıca ve sağlamca anne veya babamı ya da her ikisini de birden bindirerekten hafiften hafiften taşımaya çalışıyorum karanlıklara dogru bilinmeyen yerlere babam yaşlı titrek sesiyle üstün körü bir şarkı söylemekte avutur gibi kendini ve bizleri oradalar oradalar bütün parlayan şeylerin parıltıları orada hatta gölgeye çatılmış tükenmiş silahların saçtıgı sönük parıltılar da ben de yarı körelmiş gözlerimle bakarak bakmaya çalışarak bir şeyler gördüğümü sanıyorum orada bekleyen karanlıkta yukarıdan karanlıktan annemin sesi geliyor şaşkınlıkla belki de korkudan kim var orada oradaki kim söyle bana adım adım hep birlikte oraya dogru ilerliyoruz son yolculuga çıkıyoruz yolumuzu bulmaya çalışarak evimizin anılarından miras kalan bana karanlık gölgeler altında Ve son bir umut ve gayretle kavuşmaya yüce yaradana poetry dergisi..şubat 2009 Türkce uyarlayan..Metin ŞAHİN |
kavuşmaya yüce yaradana
Er inde gecinde herkes çıkacak o yolculuğa.....Yüreğinize sağlık....Saygılarımla....