-Annemin anısına-

sağıma soluma döşediğim yalnızlıktan
sesin sızıyor anne
bugün tam bir yıl dört gün oldu
ve bir garip sensizliktir
delhizlerime saklanan.

bomboş...yerin bomboş anne
yıl boyu geceler savaşır gibi gelip geçti
ve hep uğultulu yeller
allı turnam türküsü radyoda seni bekledi.

hüzünlerinin tadı kalmış gözlerimde
yorgunluk sinmiş yüzümün buğusuna
baharsız da kaldık
uzun yolculuğunun izidir
belleğimde bir yıllık kimsesizlik tutunur sancısına.

rüyalarımın limanlarına demirlemişim gemilerimi
yağmurların öfkesi karışır Kubaba’nın ırmaklarına
ve konuşmadığımız herşey
bir aşk gibi bakar yokluğuna.

yokluğunla donatmışım kendimi
hiç kimse sen gibi sevmez,bilmez miyim
kederim ömrümden ağır,aşk gibi tutkun
ve özlemim koşar ardından
bıraktığı solukları yutkunur.

sağıma soluma döşediğim sensizlikten
düş kırıkları toplarım
dilim yaralıdır artık
takadım yok
ayrıldığın gecede kayan yıldızlara bakarım...
sen gibi bakarım...
kendim gibi bakarım...
Robin gibi bakarım...

Zeki Nurçin