Bir Yanıtın Sesleri
hayatına niçin girdim öyle mi,
ve neden tedirgin bir tutku taşıdığımı merak eder gözlerin? zor değil ki bir soruya yanıt vermek, sancılı yıllar içinde rüya devirmek orası benim yerimdi verdiğin kırık sandaliyeye oturdum seni seyrettim kuşkular kokuyordu kadın gibi, zaman serindi gözlerim yorulmadı seyretmekten ’verdiğin güller kurudu’ dedin tüm soruların yanıtı o güllerin kuruduğunu söylememekti; sen söyledin bende tedirgin tutkumu alıp cıktım hayatından, tıpkı senin terkettiğin hayatlarda olduğu gibi. bir fark bıraktım sandalyenin üstüne kalbimi...sevemiyorum kimseleri, hâlâ yanıtlar arıyor musun sorularına? Zeki Nurçin |