GÜN OLAYDI YAR OLAYDI
gün olaydı yar olaydı
yar gögsümde ay olaydı şavkı gözümden girip karanlık yüreğime güneş olaydı... gün olaydı yar olaydı yar beynimde gül olaydı yalnızlığıma kara ve kızgın bir kış bağrımda yanan ateş olaydı... gün olaydı yar olaydı yar içimde,gittiğim yol olaydı yokluğum değil kollarında ölen bedenim olaydı... şimdi muamma taşıyan bir türkü söyler dilim yar diye diye aşkta hezimetler yaşamışım yenilmişim bir başıma rengini tanımadığım bir hüzün kolonisiyim... gün olaydı yar olaydı yar yüreğime yağmur olaydı bu kimsesizlik tanrısının hışmından gözyaşımı silen olaydı... ne gün var ne yar ayın şakvı yasak,güneşin titrek ışıkları yar demediği zaman evrenim dirilmez ömrüm sonsuza kadar. gün olaydı yar olaydı yar yaşadığım ömür olaydı ömrüm hüznün kıyısında değil yar elinde solaydı... |