Nöbetçi Ölümvurulan gözyaşım ıslak ve beyaz bir düzlemde kuşluk vakti terk ettiğim kasabalar kadar kimsesizim kahin olmama gerek yok kalbimdeki yara izini bilmem için uzun uzun tren yolları var bu hikayede uzayan ve mutlak bir kasabayla öpüşen asfalt rengi yolculuklarım... bulvarlara küs kalbimden izinsiz kaçışlarım... nöbetçi bir ölüm arıyorum şimdi bu parkları sokakları ıslak kasabada vurulmak istiyorum tereddütsüz serseri bir kurşun sekmesiyle bir panayır yerinde kaybolmak kimliğini bilmediğim bir ülkede hiç yoktan asılmak ayak izi olmayan bir adaya gövdemin izini taşımak fosil bir aşkla bir lahitte yanmak istiyorum çiçekler ekin yalnızlık sökün gölgemde ne olur söz veriyorum hiçbir kızın göğsünden firar etmeyeceğim hiçbir fahişenin koynundan gitmeyeceğim kuşluk vakti terk ettiğim kasabalar kadar ölümlüyüm nasıl olsa… RÜZGAR |
hiçbir fahişenin koynundan gitmeyeceğim,,,Güzeldi