Ayrılığı halka yaptım vuslata
Gönlümü ateşe verip giderim
Taçsız tahtsız garip bir saltanata
Talibim dünyayı serip giderim

Çile çiselerken, gül olur gamın
Balçıktır bedenim, topraktır damım
Akıbeti nedir demem sevdamın
Seferin sırrına erip giderim

Seyri sefer sonu suda göründü
Bir damlası deryalardan derindi
Aşkın kor ateşi kardan serindi
Gülü haresiyle derip giderim

Takvime terk ettim günü haftayı
Mekâna bağladım Güneşi Ayı
Ne uğradım ne bekledim postayı
Umudu sabırla sarıp giderim

Hayal ettim, kurgu kurdum, düşledim
Zamansız, mekânsız, baştan başladım
Ben, beni gördükçe döndüm taşladım
Nere dönsem seni görüp giderim

Sende tattım en hakikat lezzeti
Sende gördüm en şerefli izzeti
Sende buldum yıkılmayan devleti
Yolcuyum yolları yorup giderim

Süküt ummanında söz gemisini
Batırdım, hesap et sen gerisini
Yakar Gözükaram aşk kimisini
Alıp adresini sorup giderim

Seyr ü Sefer (sh. 13)

Mehmet Gözükara