anarşist zamanlarzeytin ağacıydı bodur ve kırk salkım kanayan dizlerimi saran annem uzak da olsak memleketimdi deniz kokmaya başlardı korkunca ellerim gözlerim masumdu onlar kahverengi bir katilin ellerinde suskun büyüdü erken olurdu gün öterdi gülibik uyanmak güzeldi güzel ölürdük kin isterlerdi kitapları yakanlar pusu atardık biz düğün bayram ah be zaman sinema önlerinde yangından çıkmış su gibi oğullar beklerdik |
kuralsız kitaplar döküyor içini
mesnetsiz erlerin kucağına
ağlama be ana
yağmur kusuyor su diye
kana bulanmış har kucağın(d)a
Delirtir bu dar zamanlar...