Filistinli Bebekgötürün karanfilleri, alın başından ölümün gölgesinde durmasın papatya haydi anlayın beni biraz kan içinde duruyor beyaz kurdela yüz çiçek düşer yüreğinden acıları erken açar dikensiz gülün, dağılır beyaz kükürtte yanan bir sütün rüzgârda uçar, anne ağıtları kucağından adalet , iğdiş edilen bu kısır heykel sanal, bu sığ meydan oratoryosu inanmayın sakın pankartla ağlayanlara tek merhemindir ülkendeki yel dudaklar çiçek durunca ölüme zamansız budala meyveler veriyor insafsız dallar savrulan kokunu öpsem sahipsiz saçlarından ölümden beter oluyor yalnızlığınız haydi anlayın beni biraz koşarken çocuklar kucakta telaşla musalladan kan doluyor ,gonca güller ölüyor , hâlâ gülüyor tanrım, insan! insan olmadan nasıl şair olunur yüzsüzlüğümüz belki devrilir kim bilir insanlık bu gördüğün değil be gülüm bakarsın buzullar dağılıverir yalın ayak basıyorsun ölüme içim acıyor emziğin düşerken ağzından ağlamadıkça ölüm bakışın uzuyor sonsuz acılı bir ülkedir resimler yaranda gülücüklerin sussa da yıkılmasın kaşların satılmışlardan daha diri yaşar bir bebek ağır gelse de özgürlüğün karanfil kokusu, bağımsızlık için uçar her kelebek başını eğme bebek, göçen kuşlara benzersin bir sıcak mevsimin yolunda tükenseler de; dudaklarında, kiraz yazlar açmak üzere çırpınır ak çiçeklerle bağımsızlık düşlerin haydi , biraz beni anlayın... Sait Açıkgöz |
emziğin düşerken ağzından ağlamadıkça
ölüm bakışın uzuyor sonsuz
acılı bir ülkedir resimler yaranda
NE DİYECEĞİMİ BİLEMİYORUM AMA AĞLIYORUM BUDA HİÇ BİR FAYDA VERMİYOR KUTLADIM ŞAİİR BEY ..