Süveydabeni adın öldürür Süveyda masumluğun cinayetini saklar karanlık noktaların kanlı örtüsü kalbim; beni öldürüyor o, Süveyda ! sen sözlüğün "S" mahalinin 1837’inci sayfasında yitik çocuklar gibi beklerdin kalbimi üstünde temmuzdan bir "süveter" altında "süyek" vardı kırık yüreğini saran ağlarken su’yun u’sunda iki damla gözyaşı sın "sü" -veyda aaaa! veydaaaa! duy elleri bağlı çığlıklarımı adın beni öldürüyor Süveyda! ey, ses ustası , şair ! sözlük şehrinin şiir kölesi bedbin söylediğin bu ölümsüz seda , en soğuk külleri yeniden yakan aşka değdi tutuştum Süveyda ! sana canı ben verdim ben yarattım seni şiirde ama kaç kez öpülecek dudakların girerken şairlerin yalnız koynuna kaç kişiye seni seviyorumdur adın benim kadar kimse duymasın seni halkımdan başka Süveyda ! Süveyda aç ve susuz kaldım şiirden " kölelerin özğürlük şarkısı" kanardı kırbaç darbelerinde kabuk tutmayan sesim piramitlerin taşlarından ağır söz kayaları taşıdım şiir dizelerine yıkıntılarımdan köleydim köleydim Süveyda! sen "Rüveyda"dan daha güzel bir sessin Süveyda ! ilk sesin sloganıdır ayaklanmış bir halkın çav bella şarkılarında açacak çiçeğe baş kaldırdım Süveyda! baş kaldırdım, "sen gömmelisin ellerinle beni" |
Sayit Bey
Geleceğim sayfanıza
Amma geniş zamanlarımda
Çok çok iyi biliyorum ki
Öylesi okunup geçilecek bir sayfa değil burası
Antolojiden uznun bir zamandır takipçinizim
Siz de benim..)))
sagı ve sevgimle_öd