Bir Aşk Üşüyor
Şair,
son bağ bozumundasın şiir şırandır ateşten içimde bir aşk üşüyor artık vakit daha da ak gümüşten farkında mısın Yağmurun öpüşünde ıslak toprağa düştü ıtırla sırılsıklam öpüştü, sarhoş bir hava aldırışsızdı ıhlamur sokağı ıhlamur ağacı kokuyordu bedava gülüşünde şarap vardı Şair, ucundan acele açılmış er mektubudur görülmüştür yazılı bir zarf gibi dizeler tutturdun hasret hasret alev kızılına at yansın acım yansın yansın yine yansın her hanemde bir iz kalsın aşkın ateşine dair Şiir yüreğimin hatıra defterini izinsiz okuyor herkes adını bilecek "aşk" diyerek başlıyor her dize yaraya tuz basıyor bu, şarapta ayrılık mayalanır gecedir dökecek sırları kadehten ayna Ah, şair hangi demirden kilit şaraba direnir Söz istifleri bozdu şiiri sallanır tren geçişleri şaraplı raylardan güvercinler kanatlarını banar şaraba aşklar kırmızıydı ateşe bürünüp denizin en uğultulu anında gizlediğimdin aşk çift sürgülediğim kapılarım kırık şiirler şimdi rüya tabiri Birkaç sayfası yırtıktı hatıra defterimin düşüyor belleğimden ölüyor gün dizeleri acıda ezerken şair üzüm kızılı şıraya çöküyor akşam Hangi saatlere dokunsa gözlerim dönerdi şaraba aldırışsızdı ıhlamur sokağı ıhlamur ağacı kokuyordu bedava güz ayazı kadehin dolusu düşüyor bir aşk içimde üşüyor |